Trwa ładowanie...
d4254hq
03-02-2020 16:19

Jak walczyć z atopowym zapaleniem skóry. Poradnik dla rodziców i opiekunów „atopików”

książka
Oceń jako pierwszy:
d4254hq
Jak walczyć z atopowym zapaleniem skóry. Poradnik dla rodziców i opiekunów „atopików”
Tytuł oryginalny

Jak walczyć z atopowym zapaleniem skóry Poradnik dla rodziców i opiekunów „atopików”

Forma wydania

Książka

Rok wydania
Autorzy
Wydawnictwo
Materiały prasowe
Źródło: Materiały prasowe

Poradnik powstał z myślą o rodzicach i opiekunach małych atopików. Znajdą w nim Państwo przystępny opis atopowego zapalenie skóry zarówno po kątem specjalistycznego nazewnictwa, jak i aspektów alergologicznych oraz kosmetologicznych. Atutem książki są przepisy kulinarne dla mam karmiących piersią będących na diecie eliminacyjnej oraz poruszenie psychologicznych aspektów AZS. Autorka książki jest psychologiem oraz mamą małego atopika. Całość wywodu jest konsultowana przez specjalistów: pediatrę alergologa, kosmetologa i dietetyka. atopowe zapalenie skóry (AZS) - to główny temat tego poradnika, choć nie jedyny. Na rynku, tzn. w książkach i w Internecie, pojawiło się wiele publikacji, z których można się dowiedzieć, czym jest AZS i jak sobie z nim radzić. Jeśli Twoje dziecko zachorowało właśnie na AZS, to czekają Cię częste wizyty u specjalisty alergologa. Ze swojego doświadczenia mogę powiedzieć, że pediatrzy nie zawsze prawid­łowo rozpoznają AZS. Nasz synek trochę się namęczył, zanim trzeci pediatra po­wiedział, że być może jest to AZS i należy się udać do specjalisty. Nie bez znaczenia jest fakt, że sama jestem alergikiem, i już w szpitalu powinnam usłyszeć informację, że malucha, póki co, mogę dokarmiać jedynie mlekiem dla alergików. Tak się jed­nak nie stało. Poród zakończył się cesarskim cięciem, przez co miałam problemy z pokarmem. Jednak gdy małemu postawiono diagnozę atopowego zapalenia skóry, stwierdziłam, że dam radę i że moje dziecko będzie karmione tylko piersią. Udało się. Dopiero pod koniec 5. miesiąca zaczęliśmy stosować jedną z kaszek zbożowych do­zwoloną dla alergików, ponieważ maluch się nie najadał. Gdy skończył 15 miesięcy, pozostałością po AZS były pojawiające się od czasu do czasu zmiany skórne, głównie na rączce, policzkach lub brzuszku. Zwykle wiązało się to z wprowadzeniem no­wych pokarmów, szczególnie mandarynek, bananów lub winogron. Nie oznaczało to jednak uczulenia na te owoce (dziecko spożywało je wcześniej bez problemów), ale reakcję na konserwanty. Obecnie synek je już jogurty dla dzieci, serki homo­genizowane, żółtko czy kaszę manną. Co prawda, nie wszystko już minęło, ale najlepszym dowodem poprawy była reakcja alergologa, który - oglądając jakiś czas temu skórę mojego dziecka - stwierdził, że z pewnością by zbankrutował, gdyby u wszystkich dzieci poprawa następowała równie szybko. Z tą poprawą też jednak bywa różnie... Mój maluch ma już 2,5 roku, a AZS wciąż się utrzymuje, choć z różnym natę­żeniem. Oczywiście, kolejne trudności, m.in. skórne, pojawiły się wraz z pójściem do przedszkola, ale i tu można pomóc małemu atopikowi. W większości przypad­ków - o czym będzie mowa w dalszej części książki - zmiany skórne typowe dla AZS zmniejszają się około 5. roku życia. Poradnik ten dedykuję rodzicom i ich maluchom oraz dorosłym borykającym się z AZS. Myślę też, że obecne tu dietetyczne przepisy mogą pomóc np. jakiemuś tacie w przyrządzeniu swojej żonie słodkiego prezentu, choćby szarlotki, tak jak robił to mój mąż, kiedy u synka rozpoznano AZS, a mnie bardzo brakowało sło­dyczy. Ze względu na dużą dostępność wiedzy na temat AZS zawarte w publikacji definicje i charakterystyka objawów zostały okrojone do niezbędnego minimum.

Jak walczyć z atopowym zapaleniem skóry. Poradnik dla rodziców i opiekunów „atopików”
Numer ISBN

978-83-7587-575-1

Wymiary

160x235

Oprawa

miękka

Liczba stron

54

Język

polski

Fragment

1. Czym jest atopowe zapalenie skóry?

Atopowe zapalenie skóry (AZS) to zwykle zmiany skórne w postaci grudkowej, czerwonej, swędzącej wysypki, z pojawiającym się często wysiękiem i strupkami na suchej, łuszczącej się skórze. Lokalizacja zmian zależy od wieku dziecka. Często zmiany zaczynają się na policzkach, szyi, obejmują stopniowo owłosioną skórę gło­wy, różne części kończyn, a następnie atakują tułów. Dziecko zaczyna się drapać, skóra dotkliwie je swędzi. Często maluch jest niespokojny, gorzej śpi. U niektórych dzieci mogą także wystąpić zaczerwienienie powiek lub zmiany w okolicy ust. Wi­doczne są również cienie pod oczami. Objawy pojawiają się najczęściej w 2. miesiącu życia, choć bywa, że w 1. lub 3. – reguły nie ma. Późniejsze wystąpienie AZS wiąże się zwykle ze zmianą diety u dziecka.

Mimo stopniowego zanikania objawów AZS bardzo rzadko się zdarza, aby ustąpiły one przed 2. rokiem życia. U niektórych dzieci utrzymują się one nawet do 5 lat lub dłużej, czasem występują także w wieku dojrzałym[1]. AZS jest chorobą przewlekłą, o różnym stopniu nasilenia zmian skórnych, która w opinii niektó­rych badaczy szybciej mija u chłopców, ponieważ ich skóra jest nieco grubsza niż dziewczynek. Z badań dorosłych atopików wynika, że większość z nich to przed­stawicielki płci pięknej. Niezależnie jednak od płci choroba ta – ze względu na swój psychosomatyczny charakter – potrafi uprzykrzyć życie człowiekowi w najmniej odpowiednim momencie. Bywają chwile, w których objawy AZS są bardzo dotkliwe. AZS często współwystępuje z astmą i alergicznym nieżytem nosa – stąd też pojęcie triady alergicznej[2]. W Polsce wyniki badań wskazują, że na atopowe zapalenie skóry choruje 4,7% dzieci w wieku 3–18 lat i 1,4% dorosłych[3].


2. Skąd się bierze AZS?[4]

Atopowe zapalenie skóry jest chorobą, której przyczyny nie są do końca rozpo­znane. Ważną rolę w rozwoju tego schorzenia odgrywają predyspozycje genetycz­ne, m.in. alergia/atopia, w wyniku których człowiek może mieć suchą skórę, słabo chroniącą przed czynnikami zewnętrznymi. Czynniki te zazwyczaj współistnieją u osoby z AZS, ale tylko jeden z nich może odpowiadać za zmiany skórne. Badania wykazują, że dzieci częściej dziedziczą tę chorobę po matce niż po ojcu. Ważna jest informacja, że jeśli oboje rodzice mają skłonność do AZS, to u dziecka ryzyko pojawienia się tej choroby wynosi aż 70%[5]. Ponadto schorzenie nasilają czynniki środowiskowe, takie jak: roztocze kurzu domowego, zanieczyszczenie przyrody, detergenty, kosmetyki, dym tytoniowy, pokarmy. Niemałą rolę w zaostrzeniu dole­gliwości odgrywają też emocje.

W celu potwierdzenia tezy o negatywnym wpływie środowiska można przytoczyć prace hiszpańskich naukowców, którzy po przebadaniu 28 tys. dzieci stwierdzili, że AZS częściej dotyka osób mieszkających w wilgotnym klimacie, gdzie opady deszczu są dość znaczne. W państwach, w których jest dużo słońca i panuje wysoka temperatura, ryzyko zachorowania na AZS znacznie maleje[6].

3. Objawy

Początkowo jest to najczęściej „[…] grudkowa, łuszcząca się, swędząca wy­sypka na zaczerwienionych policzkach, która stopniowo obejmuje całą buzię, przechodzi w zgięcia łokci i kolan”[7], rozprzestrzeniając się na inne okolice skóry. Dziecko może się drapać, czasem nawet do krwi, ponieważ zmiany skórne bardzo je swędzą. Należy wtedy pamiętać o częstym obcinaniu paznokci lub/i zakładaniu atopikowi rękawiczek na noc. Rodzicom może się wydawać, że maluszek jest bardzo nerwowy albo nadpobudliwy. Zwykle jest to jednak objaw choroby i mija wraz z zanikaniem zmian skórnych.

Zmiany te zaostrzane są także często przez ślinę, szczególnie w okresie ząb­kowania, kiedy to niemowlak wkłada paluszki do buzi i przenosi ślinę na bródkę, policzki i rączki. Co prawda, nie ma sposobu, aby temu zapobiec, ale można częściej osuszać te miejsca i starać się, aby jak najrzadziej były wilgotne. Gdy są suche, należy je smarować balsamem dla atopików bądź maścią przepisaną przez alergologa lub dermatologa. Niestety, zmiany te są jednymi z trudniejszych do wyleczenia ze względu na ciągłe powracanie. W leczeniu jednak po­magają różnego rodzaju preparaty natłuszczająco-nawilżające dostępne w aptece oraz oliwka dla dzieci.






        [1] Por. M. Szczypiorska-Mutor, E. Sawicka, AZS – swędzące uczulenie, „Dziecko” 2009, nr 9, s. 18–21.



        [2] P. Kuna, P. Górski, Atopowe zapalenie skóry (AZS), http://www.jakowicki.pl/doc/Atopowe_zapalenie_skory_3.pdf, dostęp: lipiec 2010.



        [3] Tamże.



        [4] Przyczynom pojawienia się AZS została poświęcona część piątego zeszytu czasopisma „Po­stępy Dermatologii i Alergologii” (2006).



        [5] P. Kuna, P. Górski, Atopowe zapalenie..., dz. cyt.



        [6] . Kozłowska, Przygotowanie informacji dotyczących występowania AZS, „Twoje Dziecko” 2009, nr 4, s. 60.



        [7] M. Kotowska, Informacje dotyczące objawów AZS, „Dziecko” 2009, nr 3, s. 18.

Podziel się opinią

Komentarze

Trwa ładowanie
.
.
.
d4254hq
d4254hq
d4254hq
d4254hq

Pobieranie, zwielokrotnianie, przechowywanie lub jakiekolwiek inne wykorzystywanie treści dostępnych w niniejszym serwisie - bez względu na ich charakter i sposób wyrażenia (w szczególności lecz nie wyłącznie: słowne, słowno-muzyczne, muzyczne, audiowizualne, audialne, tekstowe, graficzne i zawarte w nich dane i informacje, bazy danych i zawarte w nich dane) oraz formę (np. literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne, programy komputerowe, plastyczne, fotograficzne) wymaga uprzedniej i jednoznacznej zgody Wirtualna Polska Media Spółka Akcyjna z siedzibą w Warszawie, będącej właścicielem niniejszego serwisu, bez względu na sposób ich eksploracji i wykorzystaną metodę (manualną lub zautomatyzowaną technikę, w tym z użyciem programów uczenia maszynowego lub sztucznej inteligencji). Powyższe zastrzeżenie nie dotyczy wykorzystywania jedynie w celu ułatwienia ich wyszukiwania przez wyszukiwarki internetowe oraz korzystania w ramach stosunków umownych lub dozwolonego użytku określonego przez właściwe przepisy prawa.Szczegółowa treść dotycząca niniejszego zastrzeżenia znajduje siętutaj