Kongo i... Polska

Koprowski powtarzał tę procedurę kilkanaście razy, dzięki czemu osłabiał wirusa i mógł przygotować szczepionkę. Po pierwszych testach na małpach, Koprowski i jego asystent zaszczepili się sami, a następnie, dwa lata później, testował szczepionkę w wiosce Letchworth na dzieciach ze schroniska dla "ociężałych umysłowo i epileptyków". Nie poinformował o szczepieniach swojego szefa, nie powiadomił urzędników, nie jest też pewne, czy rodzice szczepionych pozwolili na to, by ich dzieci brały udział w eksperymencie. W 1951 roku zadowolony z wyników testów, zaprezentował je na medycznej konferencji. Większość uczestników nie wiedziała nawet o istnieniu Hilarego Koprowskiego, a co dopiero o tym, że ktokolwiek poważył się na eksperymentowanie na ludziach. W środowisku zawrzało. Ostatecznie, Koprowski przeprowadził masowe szczepienie w Kongo w 1958 roku, a jesienią 1959 roku rozpoczęto masowe szczepienia w Polsce. Efekt był niemal natychmiastowy, zwłaszcza, że od 1951 roku w kraju trwała epidemia polio i w 1958 liczba
zachorowań sięgnęła 6 tysięcy dzieci rocznie. W 1963 roku było już tylko 30 nowych przypadków, a liczba zgonów spadła z kilkuset rocznie do dwóch.