Izrael opowiada swoje dzieje

Niniejsza książka poświęcona jest „Dziełu deuteronomistycznemu”, w skład którego wchodzą starotestamentowe księgi: Powtórzonego Prawa, Jozuego, Sędziów, Samuela i Królewskie, przedstawiające dzieje Izraela od ostatnich dni życia Mojżesza, czyli mniej więcej od drugiej połowy XIII wieku przed Chr., po upadek Jerozolimy w roku 587 przed Chr. Mówi o treści, pochodzeniu i myśli teologicznej tych ksiąg. Dużo uwagi poświęca występującym w nich gatunkom literackim, których znajomość jest niezbędna dla każdego, kto chce – na ile to jest dzisiaj możliwe – odróżniać w nich przekazy historyczne od opisów będących wytworem wyobraźni ludowej lub pisarskiej. Książka przeznaczona jest dla studentów teologii i dla osób świeckich o średnim wykształceniu, które poszukują rzetelnych wiadomości o pismach biblijnych. Dlatego też autor pominął w swych rozważaniach wiele zagadnień szczegółowych, które mogą być ciekawe tylko dla biblistów. W przypisach wymienia on jednak często prace, w których można znaleźć dokładniejsze
informacje o stanie nieustannej dyskusji nad omawianymi księgami. Rozważając historyczność podań zachowanych w „Dziele deuteronomistycznym” autor zachowuje rozsądny umiar. Odrzuca więc historyczność, gdy istnieją wyraźne podstawy, by ją odrzucić. Przyjmuje ją natomiast nie tylko w wypadkach, kiedy ją można obronić, ale także wtedy, gdy nie widać podstaw, by ją podawać w wątpliwość.