Ikonografia Kościoła Dominikanów i ulicy Grodzkiej w Krakowie

Publikacja obejmuje opracowanie 357 widoków Krakowa sprzed roku 1914. Poświęcona jest ikonografii newralgicznej części historycznego Śródmieścia Krakowa, choć materiał odnosi się do nieco szerszego terenu, niż to zapowiada tytuł publikacji, gdyż zawiera także opis ulic Stolarskiej i Poselskiej. Główną część książki stanowi jednak dokumentacja dotycząca bazyliki oo. Dominikanów, jednej z najważniejszych świątyń krakowskich, oraz otoczenia ulicy Grodzkiej, stanowiących fragment miasta, który najbardziej ucierpiał w czasie pożaru Krakowa w roku 1850. Przed pożarem wnętrze kościoła Dominikanów było porównywalne, jeżeli chodzi o bogactwo i jakość wyposażenia (od gotyku do baroku), z kościołami Mariackim i Bożego Ciała. Przypomnienie tego faktu czytelnikom przyzwyczajonym do jego jednolitego neogotyckiego charakteru będzie istotną wartością książki. Dzięki zaprezentowanemu w książce obszernemu materiałowi będzie można po raz pierwszy uzyskać obraz stanu sprzed roku 1850, dokumentację zniszczeń i trwającego przez
kilkadziesiąt lat procesu odbudowy i przekształceń omawianego obszaru. Niniejsza książka obejmuje również tak ważne obiekty monumentalne jak znajdujące się przy ulicy Grodzkiej kościoły ŚŚ. Piotra i Pawła z dawnym klasztorem jezuitów i Św. Andrzeja z klasztorem klarysek. Projekt stanowi dogłębną kwerendę, gromadzącą przebogaty materiał o charakterze zarówno ściśle dokumentacyjnym, jak i artystycznym (fotografie, ryciny w różnych technikach, rysunki i obrazy), który został sklasyfikowany w oparciu o jasno uchwytne zasady i szczegółowo skomentowany.