Ich dwoje i Julia

Do miłości trzeba trojga... Twierdzenie, któremu zaprzeczyłoby temu każde z nich: Damian, w gruncie rzeczy uczciwy mężczyzna, Marianna, kochająca tradycyjnie i niemal staroświecko, nawet Julia, ta trzecia. Trójkąt to figura tylko pozornie prosta; inaczej niż w naukach ścisłych przedstawia się w życiu, gdzie bardziej niż geometryczną przestrzeń przypomina nieobliczalną roślinę wyrosłą ze złożonego korzenia przyczyn i zwieńczoną koroną poplątanych konsekwencji. Choć wiedzą o tym wszyscy troje, zawodowo wyspecjalizowani w zawiłościach ludzkich dusz, okazują się bezradni, kiedy problem staje się ich własnym. Nie chcą sobie sobie pomóc czy nie potrafią, gdyż ich przypadek trudniejszy jest od innych? Ani Julia, wkraczająca w życie sprawdzonej pary Marianny i Damiana, nie jest zwyczajną młodą kochanką ukrywaną gdzieś w garsonierze, ani niebezpiecznie zadomowiona w szpitalu psychiatrycznym Marianna nie mieści się w kanonie klasycznie zdradzanej żony... Żeński duet, wzbogacony o nieobecną córkę w tle, jest zarazem
niezasłużonym spełnieniem i ostatecznym rozdarciem dla mężczyzny, burzącym mu stabilność uniwersyteckiego idola oraz miłe przyzwyczajenia domowego kota-sybaryty.