Horst Bienek

Urodził się w Gliwicach, które musiał opuścić w 1945 roku wraz z tysiącami innych wypędzonych Niemców. Był uczniem Bertolda Brechta w Berlinie Wschodnim, dopóki jego dobrze zapowiadającej się kariery literackiej nie przerwało aresztowanie i wyrok NKWD skazujący go na 25 lat katorżniczej pracy w Workucie. W 1955 r. został zwolniony na podstawie amnestii. Pracował w Niemczech zachodnich m.in. jako redaktor radiowy, lektor i reżyser. Zmarł w Monachium.

Pisał wiersze, eseje, powieści. Jego pierwsza powieść Cela ukazała się w 1968 roku. Zasłynął czterotomowym cyklem powieściowym o Gliwicach i Górnym Śląsku: Pierwsza polka (1975), Wrześniowe światło (1977), Czas bez dzwonów (1979), Ziemia i ogień (1982).