Hmmarlowe i niedole Julitty

Ten dzień zapowiadał się całkiem zwyczajnie. Siedziałem za biurkiem, rozwiązywałem krzyżówki i sączyłem whiskey. W końcu byłem w pracy, a detektywi na służbie nie piją nic innego! I kiedy główkowałem nad hasłem: „Zastał Polskę drewnianą”, usłyszałem delikatne pukanie. Rzuciłem się do drzwi, czując, że zaraz trafi mi się sprawa życia, ale kiedy je otworzyłem, na korytarzu nikogo już nie było. Zacząłem nawet cicho pochlipywać, gdy kątem oka dostrzegłem leżącą na progu karteczkę. A jednak! To musiał być anonimowy informator, bo na kartce było imię i numer telefonu - „Julitta, zadzwoń do mnie! 0700700700”.