Historia nie Magdaleny

Akcja powieści toczy się w zmyślonej mazurskiej wsi i okolicach. Bohaterką jest trzydziestotrzyletnia Magdalena, porzucona przez męża dla innej kobiety. To dramatyczne wydarzenie w jej uporządkowanym do tej pory życiu staje się powodem wyjazdu z Krakowa do dawno niewidzianej ciotki – starej panny. Tam też wracają jej senne koszmary z dzieciństwa i jakieś niezrozumiałe wizje. Dużą rolę w tym „nadprzyrodzonym” wątku odgrywa tajemnicza studnia i figura świętego Antoniego z przydrożnej kapliczki.

Okazuje się, że Magda niewiele wie o swojej rodzinie: ciotce Matyldzie, dziadkach, a nawet rodzicach. Mottem życiowym rodziny Janiszów zawsze było pokazywanie się z jak najlepszej strony, dlatego wiele faktów z ich życia było zatajanych lub przekłamywanych – jak na przykład tajemniczy skandal, w który uwikłana była w młodości jej świętoszkowata krewna. Kiedy Magdalena spotyka kumpla z dzieciństwa, zyskuje w nim oddanego przyjaciela i wiernego kompana we wszystkich, mniej lub bardziej irracjonalnych wyzwaniach.

Fryderykowi nie układa się w nowym związku, kiedy więc udaje się mu wpaść na trop żony, przyjeżdża do niej, Magdalena jednak kategorycznie odmawia powrotu do domu. Od chwili, kiedy Fryderyk znajduje w jej rzeczach starą fotografię rodzinną z tajemniczą pięknością, losy wszystkich bohaterów zaczynają w nieoczekiwany sposób przeplatać się nawzajem, by w końcu w zaskakującej konfiguracji znów się połączyć.