Historia Jessiki Lynch. W piekle Saddama

Nieznane okoliczności jednego z najbardziej znanych wątków operacji Iracka Wolność, który spotkał się z żywym zainteresowaniem mediów całego świata.

23 marca 2003 r. amerykański konwój zaopatrzeniowy wpadł w zasadzkę iracką w Nasiriji. Jednym z kierowców ciężarówki była 19-letnia Jessica Lynch, która ranna, okaleczona i zgwałcona znalazła się w szpitalu im. Saddama. Dla świata przestała istnieć na 9 koszmarnych dni.

Jessica została uwolniona dzięki brawurowej akcji amerykańskich komandosów. Akcji, której prawdopodobnie można było uniknąć. Irakijczycy próbowali bowiem przekazać dziewczynę Amerykanom.

Wydarzenia z początku 2003 r. stanowią jedynie część książki Ricka Bragg. Wiele uwagi autor poświęcił czasom, zanim Jessica wstąpiła do wojska. Mało kto spodziewał się wówczas, iż ta atrakcyjna, przykładająca bardzo dużą wagę do swojego wyglądu dziewczyna, zdecyduje się na taki krok... Chciała iść do collegu i zostać przedszkolanką. Najładniejszą w okolicy.

"Była trochę próżna – mówi Dee (matka) – grzywka musiała być zawsze równiutko przycięta. W trzeciej klasie złamała rękę i lekarz założył jej różowy gips. Zmieniła wtedy sznurówki na nowe, różowe, żeby pasowały".

Brat: "Kiedy zdarzyło mi się walnąć ją w ramię, chlipała i żaliła się, że będzie miała siniaka. – Nie tyle przejmowała się bólem, co jej chodziło o siniec, jakby martwiła się na zapas, jak dobrać do niego skarpetki".

"W szkole średniej Jessica postanowiła wstąpić do zespołu cheerleaderek, głównie dlatego, że jej zdaniem ładnie wyglądałaby w ich stroju. Tyle że akurat tego roku szkoła postanowiła, że dziewczyny będą występować w szortach i podkoszulkach, a nie w króciutkich, plisowanych spódniczkach. Jessi poczuła się dotknięta, mówi matka. Nigdy więcej nie pokazała się w zespole".

"Jessi, grając w szkole średniej w koszykówkę i softball nigdy się nie oszczędzała, ale nawet wtedy dbała o nieskazitelny makijaż. Jej mama twierdzi, że byłaby jeszcze lepsza, gdyby mniej wagi przywiązywała do wyglądu".

"Zdawać by się mogło, że nie liczy się z opinią ludzi, którzy śmieją się z jej bzika na punkcie mody, z obsesyjnej wręcz potrzeby harmonii i porządku. A jednak, puszczając oko do rozmówcy stwierdza: – Mogłabym osiągnąć więcej w szkole średniej, ale musiałam dbać o ciuchy".

Historia Jessicy Lynch. W piekle Saddama to opowieść o miłości, przyjaźni, ale i o szybkim dorastaniu. Autor przedstawia w niej również obraz Wirginii Zachodniej, dla mieszkańców której wstąpienie do armii nierzadko stanowi jedyną alternatywę na wyrwanie się z biedy.