Historia I wojny światowej 3. Front zachodni 1917-1918

Po brutalnych bitwach pod Verdun i Sommą wojska sprzymierzone usiłowały zakończyć wojnę na froncie zachodnim w 1917 roku. Rozpoczęły szeroko zakrojoną ofensywę francuską w Szampanii, wspartą ofensywą brytyjską pod Arras na północy. Ataki nie przyniosły oczekiwanych rezultatów, a w wojsku francuskim rozpoczęła się seria buntów. W rezultacie ciężar głównych walk prowadzonych do końca roku wziął na siebie Brytyjski Korpus Ekspedycyjny i stoczono trzecią bitwę pod Ypres, bardziej znaną jako bitwa pod Passchendaele.

Starcie to przerodziło się w bezwzględną rzeź we flandryjskim błocie, a sprzymierzonych pod koniec 1917 roku napawało nadzieją już tylko pojawienie się pierwszych oddziałów amerykańskich oraz dobrze rokujące na przyszłość, nadzwyczaj udane natarcie wojsk pancernych podczas bitwy pod Cambrai.

W roku 1918 zdesperowani Niemcy przeprowadzili ofensywy wiosenne, aby pokonać sprzymierzonych przed przybyciem kompletnych wojsk amerykańskich. Atak był bliski powodzenia, ale w końcu załamał się w obliczu dużego oporu i problemów logistycznych. Po bitwie pod Amiens sprzymierzeni kontynuowali natarcie: Brytyjczycy we Flandrii, a Francuzi i Amerykanie w rejonie Mozy i Argonnów. We wrześniu Niemcy zdali sobie sprawę, że przegrają wojnę, więc postanowili zawrzeć pokój, zanim oddziały aliantów wkroczą na niemiecką ziemię. Zawieszenie broni weszło w życie 11 listopada 1918 roku o godzinie 11.00, choć wojnę oficjalnie zakończyło podpisanie traktatu wersalskiego w czerwcu 1919 roku.