historia. Gawędy o prawie harcerskim. Harcerz służy Bogu
Forma wydania | Książka |
Rok wydania | 2016 |
Autorzy | |
Wydawnictwo |
Seria wydawnicza „Przywrócić Pamięć” ma przybliżyć współczesnemu społeczeństwu publikacje założycieli ruchu skautowego, twórców rozwoju idei i metodyki harcerskiej z lat 1911–1939. Reprinty: reprint wydania, [1932]. "Gawędy o prawie harcerskim. Harcerz służy Bogu". HARCERZ SŁUŻY BOGU. Z wielką nieśmiałością i obawą, czy potrafię choć w małym stopniu wywiązać się z zadania — przystępuję do dzisiejszej gawędy. Temat tak piękny i tak wielki, tyleby można znaleźć myśli o nim znakomitych ludzi! Zadanie krótkiej gawędy musi się ograniczyć do przypomnienia najważniejszych zagadnień, do wskazania potrzeby i pomocy w pracy nad sobą. Resztę — całą istotną, przedmiotową stronę tej sprawy trzeba pozostawić waszej własnej pracy w drużynie, zastępie: samodzielnej, czy w jakiemś kole religijnem, zawsze pod kierunkiem księdza kapelana lub prefekta. Zapraszamy i polecamy!
Numer ISBN | 978-83-8095-105-1 |
Wymiary | 120x160 |
Oprawa | twarda |
Liczba stron | 76 |
Język | polski |
Fragment | Wstęp Artykuł ten jest kontynuacją materiału poświęconego postaci wspaniałego człowieka – Stanisława Sedlaczka, który opublikowano w serii „Przywrócić Pamięć”. Ponieważ niniejszy materiał stanowi odrębną całość, zostały w nim powtórzone pewne fragmenty dotyczące Polaków w Kijowie. Ukazuję tu losy Stanisława Sedlaczka i jego pracę na uchodźstwie na Rusi i w Rosji. Od września 1915 do początku roku 1919 Sedlaczek przebywał w Kijowie, centrum polskiego życia dla ludności polskiej od wieków osiadłej na Podolu, Wołyniu i Kijowszczyźnie. Jego głównym polem działania było harcerstwo, ale działał także w Kole Braterskim Zetu, zarobkowo pracował w polskich instytucjach pomocowych i jako pierwszy w historii prowadził wykłady o harcerstwie na wyższej uczelni. Przybywając do Kijowa, Sedlaczek nie miał imponującego doświadczenia w pracy skautowej. Przez dwa miesiące w 1914 roku był Głównym Pisarzem Skautowym NKS we Lwowie, następnie prowadził konspiracyjnie niewielką drużynę w tym mieście. Nie miał żadnego dorobku metodycznego ani publicystycznego, nie był nawet skautem, nie złożył bowiem przyrzeczenia. Jednak właśnie to on stał się symbolem fenomenalnego rozwoju harcerstwa na Rusi i w państwie rosyjskim, zyskał grono oddanych współpracowników, został głównym metodykiem i symbolem harcerstwa męskiego w latach dwudziestych. Należał do grupy instruktorów harcerskich, która symbolizowała ciągłość tego ruchu od lwowskich początków, poprzez próbę wojenną do momentu powołania jednolitego, ogólnopolskiego ZHP. |
Podziel się opinią
Komentarze