Historia filozofii politycznej

Historia filozofii politycznej L. Straussa i J. Cropseya stanowi swoisty „akt erekcyjny” tego, co dziś nazywamy „szkołą Straussa”. Czytelnik znajdzie w niej omówienie podstawowych kategorii filozofii politycznej takich jak prawo naturalne, sprawiedliwość, wolność, demokracja, rozum, właściwy porządek polityczny i inne. Od bez mała pół wieku książka ta funkcjonuje w Stanach Zjednoczonych jako tamtejszy „Tatarkiewicz” – obowiązkowy podręcznik filozofii. Ale Historia filozofii politycznej nie jest po prostu kolejnym podręcznikiem z tej dziedziny wchodzącym na polski rynek. Na ponad tysiącu stronach ukazana jest panorama myśli politycznej od Tukidydesa i Platona po Heideggera i Straussa. Przyjętą metodę interpretacji można określić jako close reading – autorzy możliwie blisko trzymają się samych omawianych tekstów, nie powtarzając obiegowych klisz, lecz często je weryfikując. Naczelną zasadą jest dopuszczenie do głosu prezentowanych myślicieli, a głównym kontekstem interpretacyjnym jest tradycja, w
której funkcjonowali. Myśl polityczna danego filozofa jest z konieczności przedstawiona na tle leżących u jej podłoża założeń metafizycznych i antropologicznych, toteż podręcznik ten z powodzeniem może pełnić rolę wprowadzenia nie tylko do samej filozofii polityki, lecz także do filozofii jako takiej.