Hermeneutyka podmiotu

Książka obejmuje wykłady Foucaulta z College de France z roku 1981/1982. Dotyczą one jednego z najciekawszych i najważniejszych tematów filozofii – podmiotu i podmiotowości. Autor analizuje proces, w którym powstaje poczucie podmiotowości, oraz sposób, w jaki podmiot się samorealizuje, w jaki przeprowadza w sobie projekt panowania nad sobą. Bada więc Foucault praktyki, które prowadzą do wytworzenia podmiotu i potem kształtowania go, rozwijania. Materiał historyczny i historyczno-filozoficzny, na którym tym razem pracuje Foucault, to zarazem kultura sokratejska, jak i przede wszystkim rzymska kultura późnego antyku: stoicy, Epiktet, Seneka, Marek Aureliusz. Odnosi analizowane zjawiska z poziomu doświadczeń jednostkowych do procesów i mechanizmów społecznych, do tego, jak się przekładają na świat władzy i pracy, świat rzeczy i relacji z innymi. Rozważania nad podmiotem są szczególną pozycją w całej serii wykładów z College de France – to jeden z najważniejszych tomów – i uzupełniają wiedzę o tym mniej
podkreślanym aspekcie filozofii Foucaulta, który objawia się tu jako sprawny psycholog. Michel Foucault (1926–1984) francuski filozof i historyk, jedna z najważniejszych postaci świata nauki w powojennej Francji. Był profesorem College de France, a jego słynne wykłady ukazują się do dziś, wzbudzając wielkie zainteresowanie. Z pietyzmem odnosił się do świadectw historycznych, szczególnie dotyczących życia codziennego. Za pomocą metody strukturalnej, zachowując perspektywę historyczną, badał relacje między władzą a językiem i sposobem wytwarzania wiedzy. Analizował zależności między dyskursami nauki i instytucji społecznych (szpitali, więzień, szkół) a konkretnymi praktykami społecznymi w różnych epokach.