Harar

Poruszająca historia człowieka zmagającego się z głębokim egzystencjalnym lękiem i zarazem poetycka opowieść o melancholii, poszukiwaniu jej źródeł i o trudnym nad nią zwycięstwie. Bohater powraca do pozbawionego radości dzieciństwa, wspomina rodzinne rytuały, domowy matriarchat i schorowanego ojca, sadystyczne nauczycielki i mężczyzn, którzy na siłę chcieli uczyć go życia. W błahych zdarzeniach, z pozoru nic nieznaczących doświadczeniach odnajduje ową atmosferę grozy, bierność, lęk przed dorosłością, z których wydobędą go dopiero spełniona miłość i ojcostwo. To wieloznaczna, oniryczna opowieść bliska poematom prozą.