Gottfried Benn

Poeta, prozaik i eseista niemiecki.
Praktykujący lekarz. Zasłynął jako autor szokujących, klinicznie precyzyjnych, beznamiętnych wizerunków poetyckich śmierci i rozkładu. Programowy nihilista, pesymista i ateista, czołowy przedstawiciel niemieckiego ekspresjonizmu. W swych wierszach, w których stosował technikę montażu luźnych skojarzeń, posługując się słownictwem zaczerpniętym z medycyny, techniki, filozofi i mitologii, ale także z ulicznego żargonu, dawał wyraz niezbyt jasno zdefiniowanej problematyce egzystencjalnej oraz zmysłowym, ulotnym doznaniom, wizjom jak z narkotycznego transu. Lansował artystowski, wolny od funkcji społecznych typ literatury. Jego liryka wywarła wielki wpływ na kilka pokoleń poetów. Scenerią wierszy Benna jest nowoczesna cywilizacja miejska, ich rutm odwzorowuje nerowość czasu. Benn opowiadał się po stronie nazizmu, dostrzegając w nim pierwotną, dziką siłę i prawdę, zdolną przezwyciężyć dekadencję współczesnego społeczeństwa i wskazać mu drogę moralnej i biologicznej odnowy. Już jednak w 1934 roku zdystansował się
od Hitlera i emigrował. Jego powrót na arene publiczną pod koniec lat 40-tych wywołał zaciekłe spory.