Andrzej Braun
Debiutował w 1948 roku tomem poezji Szramy. Liryka która przyszła później była już bardzo niedobra. W 1952 ukazują się jednak Lewanty i Braun (ur. 1923) rodzi się na nowo - jako prozaik.
Braun jest moralistą, zawsze pyta o cenę wierności sobie. A jego bohaterowie są rodem wzięci z Lorda Jima: Każdy ma w swej przeszłości skazę, każdy stara się o rehabilitację. Ponadto bardzo silny jest wątek autobiograficzny - powstawanie dzieła jest zarazem jego tematem.