Francja

W wyborach z czerwca 1981 r. socjaliści powtórzyli triumf gaullistów z czerwca 1968 r.: zdobyli absolutną większość miejsc w Zgromadzeniu Narodowym. Entuzjazmowi wyborców Mitterranda odpowiadała konsternacja na prawicy. Nie zabrakło przejawów histerii: wygrażano zwycięzcom, wieszczono Francji katastrofę, żądano, by Mitterrand natychmiast ustąpił...
Bardziej umiarkowani prawicowi krytycy zapowiadali jakąś Szóstą Republikę, oczywiście mniej spokojną i stabilną od Piątej. A przecież logika systemu nie została naruszona: prezydent, większość parlamentarna i rząd są, jak poprzednio, z tej samej - tylko już lewicowej - politycznej orientacji. Nie było powodu do zmiany konstytucji, która Mitterrandowi dawała do ręki tak potężne instrumenty władzy.
Po prostu dokonała się zmiana warty, zatriumfowała demokratyczna alternace, zasada zmienności politycznej ekip rządzących.