Franciszek Karpiński

Poeta, reprezentant nurtu sentymentalnego.

Urodzony w Hołoskowie na Pokuciu, zmarł w Chorowszczyźnie w powiecie wołkowyskim. Pochodził z niezamożnej rodziny szlacheckiej, kształcił się w kolegium jezuitów w Stanisławowie, a następnie w Akademi Lwowskiej, do około 1765.

Pracował później głównie jako guwerner w zamożnych rodzinach arystokratycznych, 1780 przyjechał do Warszawy, by objąć funkcję sekretarza Adama K. Czartoryskiego, któremu zadedykował pierwszy zbiór swojej poezji - Zabawki wierszem i przykłady obyczajne.

Rozżalony na króla i panów, którzy nie obsypali go spodziewanymi łaskami, króży między Warszawą a Galicją, podejmując pracę w róznych maganckich siedzibach, by wreszcie osiąść (1793) na dzierżawie w niewielkiej kolonii Kraśnik, na wschodnim krańcu Puszczy Białowieskiej.

Od 1800 roku członek Towarzystwa Przyjaciół Nauk. Około 1818 nabył wieś Chorowszczyznę, gdzie spędził resztę życia.