Filozofia publiczna Solidarności

Autorka analizuje rozmowy przeprowadzone na początku lat osiemdziesiątych z szeregowymi działaczami "Solidarności". Dostrzega w nich nie tylko badanych przez socjologów "respondentów" ale przede wszystkim "trybunów ludu", aktywnych obywateli, aktorów sytuacji społecznej i jej naocznych świadków, którzy "naturalnie" i spontanicznie zdają relację z własnych spostrzeżeń i interpretacji, mając świadomość, że ich wypowiedzi są ważne, znaczące, mogą być w przyszłości cytowane. Dzięki takiemu świeżemu spojrzeniu uwidaczniają się nowe, interesujące wątki w historii ruchu.