Fernando Vallejo

Studiował filozofię na Uniwersytecie w Bogocie, a następnie reżyserię w Rzymie. Z wykształcenia jest również biologiem, ale z zamiłowania pozostaje humanistą, pisarzem, muzykiem, reżyserem, scenarzystą.

Zrealizował trzy filmy w Meksyku, gdzie mieszka od 1971 roku. Mimo że przez pewien czas żył w Stanach Zjednoczonych i Europie, wszystkie jego powieści dzieją się w Kolumbii, a zostały napisane w Meksyku. Na podstawie jednej z nich – Matka Boska płatnych morderców i według scenariusza Fernando Vallejo, powstał film wyreżyserowany przez Barbeta Schroedera. Od chwili powstania filmu pisarz zyskał sławę. Jest szczególnie znany i ceniony we Francji, gdzie jego dorobek literacki porównuje się z twórczością Jeana Geneta. Uznaje się, że to dzięki jego książkom ukuto termin „literatura sicaresca”, czyli literaturę portretującą młodych chłopców w wieku od dziesięciu do osiemnastu lat, płatnych morderców, którzy zabijają dla pieniędzy, z zemsty, zazdrości, a czasem bez powodu, a zwanych w jego ojczyźnie „sicarios” oraz przedstawiającą ciemne strony życia w Kolumbii.

Fernando Vallejo oprócz ośmiu powieści literackich jest autorem dwóch biografii kolumbijskich poetów: Porfirio Barby Jacoba oraz José Asuncióna Silvy, książki z dziedziny biologii La tautología darwinista (Tautologia darwinistyczna), w której obala teorię ewolucji Darwina, oraz Logoi, una gramática del lenguaje literario (Logoi, gramatyka języka literackiego).

W 2003 roku Fernando Vallejo za powieść El desbarrancadero (Miejsce, w którym się rozbijamy) otrzymał najbardziej prestiżową nagrodę literacką w Ameryce Łacińskiej – Premio Internacional de Novela Rómulo Gallegos, uważaną za odpowiednik Nagrody Nobla w Ameryce Łacińskiej. Przemówienie z okazji odebrania wyróżnienia i nagrodę pieniężną w wysokości stu tysięcy dolarów Vallejo poświęcił niemal w całości na obronę „zwierząt, naszych jedynych prawdziwych bliźnich, jedynych istot niewinnych”.