Eryk Lipiński

Eryk Lipiński zdobył pierwszą nagrodę za plakat już jako kilkulatek. Był to element pracy jego ojca, którego elementem został właśnie szkic syna. Jego córka Zuzanna również została rysowniczką i graficzką, syn to Tomasz Lipiński, twórca muzyki filmowej oraz założyciel Tiltu.

Eryk Lipiński – życiorys

Eryk Lipiński przyszedł na świat w Krakowie 12 lipca 1908 roku jako syn artysty malarza. Jako dziecko wyemigrował z rodziną do Moskwy, a po powrocie do Warszawy był sąsiadem swojej przyszłej żony, Anny Gosławskiej-Lipińskiej, rysowniczki o pseudonimie Ha-Ga (zmarła w 1975 roku). Po gimnazjum wybrał się na stołeczną Akademię Sztuk Pięknych na malarstwo, scenografię oraz grafikę użytkową. Debiut Eryka Lipińskiego jako karykaturzysty miał miejsce w 1928 roku w jednym z tygodników, następnie publikował także w innych znanych tytułach prasowych. Współpracował również ze Zbigniewem Mitznerem, czego efektem było kultowe pismo ”Szpilki”, założone w 1935 roku. Wybuch drugiej wojny światowej przerwał jego karierę i zatrzymał ją na jakiś czas. Za czasów okupacji osadzono Eryka Lipińskiego w Auschwitz, a w latach 40. należał do Polskiej Partii Robotniczej oraz Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Dorabiał również, pracując dorywczo, przykładowo malując tabliczki z nazwami ulic.

Eryk Lipiński – dalsza praca twórcza

Eryk Lipiński rozwijał polską sztukę plakatu, a w 1978 roku stworzył warszawskie Muzeum Karykatury (obecnie jego imienia), którego dyrektorem pozostawał aż do śmierci. Nieustannie postrzegał świat w sposób humorystyczny, jak prawdziwy satyryk z krwi i kości. Projektował plakaty filmowe, wykonywał ilustracje do czasopism oraz książek, pisał teksty kabaretowe, felietony.

Najbardziej znana, autobiograficzna książka Eryka Lipińskiego, która ukazała się na rynku wydawniczym w Polsce dzięki nakładowi Iskry Wydawnictwo rok przed śmiercią autora, odsłania nam świat prawdopodobnie najpopularniejszego polskiego karykaturzysty. Ironii i humoru doszukamy się nawet bez trudu w opowieściach z czasów wojennych, kiedy to Eryk Lipiński pracował jako jeden z sanitariuszy czy przyglądał się, jak podczas powstania warszawskiego płonęło jego miasto. Ponadto na rodzimym rynku literackim jego pozycje wydawnicze publikowano już od 1945 roku, np. wspólną pracę z Hanną Górską.

Eryk Lipiński – nagrody

Eryk Lipiński miał na koncie mnóstwo nagród i wyróżnień branżowych. Brał udział w Międzynarodowym Biennale Plakatu, powołał do życia Społeczny Komitet Opieki nad Cmentarzami i Zabytkami Kultury Żydowskiej oraz Stowarzyszenie Polskich Artystów Karykatury (1987). Otrzymał Krzyż Komandorski z Gwiazdą, Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi, tytuł Sprawiedliwy wśród Narodów Świata (1991). Dodatkowo Eryk Lipiński został uhonorowany Orderem Sztandaru pracy II klasy, Medalem 10-lecia Polski Ludowej, Medalem Zwycięstwa i Wolności 1945, a także nagrodami Złota Szpilka (1966) oraz Złota Szpilka z Wawrzynem (1972). Eryk Lipiński spoczywa na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach.