Dziewięć milimetrów do nieba

Powieść kryminalna. Pokazuje sposób myślenia, działania i specyfikę pracy policjantów różnych pionów i jednostek, wzajemne uwarunkowania i wewnętrzne konflikty. Osią treści książki jest nieudana zasadzka na złodziei samochodów, podczas której jeden policjant zostaje ranny. W trakcie pościgu za sprawcami i próby ich zatrzymania dochodzi do strzelaniny, w której ginie policjant i jeden ze złodziei. Wywiadowcy z komendy rejonowej planowali zlikwidowanie „dziupli” samochodowej. Przez przypadek natrafili na poważną transakcję narkotykową. Wkraczając do „dziupli” krzyżują plany zorganizowanej grupie przestępczej oraz funkcjonariuszom ze specjalnej jednostki do zwalczania przestępczości narkotykowej. Wynikiem tych wydarzeń jest żmudne śledztwo i krwawe porachunki wewnątrz gangu. Nikt nie jest tutaj czysty. Ani bezwzględni bandyci, ani nieustępujący im bezwzględnością policjanci. Za tę determinację i bezwzględność płacą najwyższe ceny: własnym życiem, samotnością, wolnością, rozbiciem rodzin, wyobcowaniem i
zakłamaniem. Nie wiadomo, kto jest dobry, a kto zły. Liczy się efekt, aby go osiągnąć trzeba być bezwzględnym i postawić się ponad prawem. Trzeba wybrać mniejsze zło, ale czy zawsze ten wybór jest trafny? Powieść toczy się latem 1997 r. w Warszawie. Dramatyczna w swoich skutkach akcja oraz wydarzenia następujące bezpośrednio po niej, są pretekstem do ukazania różnorodnych i barwnych sylwetek policjantów i gangsterów, ich sposobów myślenia, presji, jakiej są poddani. Ukazuje zwykłych ludzi działających w niezwykłych okolicznościach. W pierwszej części narracja jest nieco bardziej rozległa, pełna dygresji pozwalających lepiej poznać samych bohaterów oraz różne wcześniejsze wydarzenia, co pozwala lepiej „wczuć się” i rozumieć pobudki, jakimi kierują się bohaterzy podejmując swoje decyzje. Tempo narracji stopniowo wzrasta, pojawiają się pościgi, strzelaniny i zabójstwa. Są ścigający i ścigani, zaskakujące zmiany akcji, a wszystko osadzone bardzo mocno we współczesnych realiach.