Dzienniki polityczne 1967-1968

Kolejny tom dzienników byłego premiera i "ostatniego Pierwszego". Tym razem obejmuje jeden z najbardziej gorących okresów historii PRL czyli antysemicką nagonkę Gomułki i marcowy bunt intelektualistów i studentów. Autor był podówczas naczelnym redaktorem "Polityki", a przy okazji człowiekiem szeroko ustosunkowanym w gronie władz partyjnych i państwowych. Zapiski ukazują barwny obraz rozgrywek politycznych partyjnych liberałów z betonem, słabe próby sprzeciwienia się systemowi, a także ówczesne życie warszawskiego parnasu.

Mieczysław F. Rakowski urodził się 1 grudnia 1926 r. w Kowalewku, w rodzinie chłopskiej. Dziennikarz, publicysta, polityk. W okresie okupacji hitlerowskiej robotnik w Zakładach Naprawczych Taboru Kolejowego (ZNTK) w Poznaniu. W latach 1945 - 1949 oficer Wojska Polskiego. Członek PPR (1946) i PZPR ( 1948 - 1990). Pracownik polityczny KC PZPR w latach 1949 - 1952, studia w Instytucie Nauk Społecznych (1952 - 1956) zakończone doktoratem ("SPD w okresie powojennym") . Od 1957 r. do 1982 r. redaktor naczelny tygodnika " Polityka". Poseł na Sejm w latach 1972 - 1989. W latach 1981 - 1985 wicepremier w rządzie generała Wojciecha Jaruzelskiego. 1985 - 1988 wicemarszałek Sejmu PRL. Ostatni premier PRL (1988 - 1989) i ostatni pierwszy sekretarz KC PZPR (sierpień 1989 r . - styczeń 1990 r.). Od 1990 r. redaktor naczelny miesięcznika "Dziś. Przegląd Społeczny".