Dziennik nazisty. Wyznania Eichmanna

Adolf Eichmann, oficer SS odpowiedzialny za ostateczne rozwiązanie kwestii żydowskiej, w 1946 roku zbiegł z obozu amerykańskiego i w 1958, po latach ukrywania się na Bliskim Wschodzie, osiedlił się w Argentynie jako Ricardo Klement („Klemens”). Wytropiony przez Mossad, został w 1960 porwany i wywieziony do Izraela. W roku 1961 skazano go na karę śmierci i powieszono. Stan Lauryssens napisał świetnie udokumentowaną, wciągającą, niemal sensacyjną powieść paradokumentalną o życiu jednego z największych zbrodniarzy wojennych. Dotarł do trzech różnych dzienników Eichmanna: oryginalnych nagrań „pamiętnika mówionego” z okresu, kiedy ukrywał się w Argentynie, zapisków izraelskich powstałych podczas procesu w 1961 roku oraz do zeznania-spowiedzi liczącej 1300 stron, zarejestrowanej pomiędzy skazaniem i egzekucją. Istotnym bohaterem książki jest także holenderski oficer SS Willem Sassen, który nakłonił Eichmanna do nagrania wspomnień. Z chęci zarobku Sassen zaprzyjaźnił się z Eichmannem i jego rodziną, nagrał i spisał
wspomnienia zbrodniarza, po czym ujawnił Izraelczykom jego miejsce pobytu.