Getto w Terezinie
W getcie w Terezinie, dawnym mieście garnizonowym, zgromadzono kilkadziesiąt tysięcy czeskich, niemieckich i zachodnioeuropejskich Żydów. Zanim Helgę i jej rodzinę, jak wiele innych przebywających tam osób, przewieziono do Auschwitz-Birkenau, przeżyli tam ponad trzy lata. Helga przez ten cały czas prowadziła zapiski w swoim dzienniku.
Terezin było to szczególne miejsce, gdzie panowały nieco lepsze warunki niż na przykład w getcie warszawskim czy krakowskim. Niemcy traktowali Terezin jako "getto pokazowe" służące za dowód na rzekomo "humanitarne" rozwiązanie kwestii żydowskiej.
Pozwolili rozwijać w ograniczonym zakresie samopomoc, szkolnictwo dla dzieci, życie kulturalne i religijne. Mimo to warunki życia były bardzo ciężkie, racje żywnościowe - głodowe, wiele osób chorowało, często wybuchały epidemie.