Dyskurs kultury popularnej w społeczeństwie współczesnym

„Dyskursy kultury popularnej w społeczeństwie współczesnym” -mamy tu m.in. tekst o Banksy’m, tekst który wykracza poza schematyczne wypunktowanie dokonań, ale stara się określić najistotniejsze punkty ówczesnego brytyjskiego życia społecznego i przyczyny, zarówno działalności artysty, jak i odbioru z jakim się spotkał. W tym samym tomie mamy również analizy innych popkulturowych zjawisk, m.in: trampków Converse, kultury remiksów, elementów prozy Świetlickiego, czy roli kobiety we współczesnym społeczeństwie japońskim. Myślą przewodnią, spoiwem tego tomu jest refleksja prof. Misztala nad „historycznie wytworzonym i aktualnie istniejącym, ale obiektywizującym się w swoich działaniach społeczeństwie”.

Niewątpliwie popkultura stanowi bardzo istotny element współczesnej rzeczywistości, jest dla członków społeczeństw państw zachodnich podstawowym źródłem obowiązującej wersji wiedzy, wzorów myślenia i schematów postępowania. Można ją odmiennie wartościować, nie sposób jednak ignorować olbrzymiej roli, jaką odgrywa w konstruowaniu ponowoczesnej rzeczywistości. W ujęciu funkcjonalnym kultura popularna pełni ważną funkcję w transmisji kulturowego dziedzictwa, kształtuje systemy wartości, nadaje statusy społeczne, kreuje rytuały, a nawet stanowi siłę napędową do wprowadzania zmian społecznych czy tworzenia innowacji. Istotnym obszarem jej transmisji i transgresji jest jej urzeczywistnienie na różnych polach twórczej aktywności.

W celu zobrazowania szerokiego spektrum osobliwości kultury popularnej, wywołującej „efekt kolażu” (A. Giddens) oddajemy niniejszą książkę w ręce otwartych na dyskurs czytelników. Autorzy zawartych w książce artykułów podejmują próby diagnozy otaczającej nas rzeczywistości w kontekście zwiększającego się wpływu kultury popularnej na społeczeństwo, analizują szanse i zagrożenia wiążące się z tym zjawiskiem oraz kierunek, w którym możliwe są jakościowe zmiany współczesnego świata. Większość twórców poszukuje w przeprowadzanych analizach dotyczących kultury popularnej nie tylko niebezpieczeństw, z jakimi wiąże się rozpowszechnienie jej wpływów, lecz przede wszystkim tkwiącego w niej pozytywnego potencjału i sposobów jego wykorzystania. Wyrażamy nadzieję, że podjęte przez autorów artykułów narracje, obrazujące spektakularność kultury popularnej, stanowią zaproszenie do dalszych analiz i interpretacji (pop)”kultury uwodzenia” (Z. Bauman).

Agnieszka Cybal-Michalska i Paulina Wierzba