Drewniany różaniec

Zakopane, lata trzydzieste dwudziestego wieku. Pochodząca z ubogiej rodziny dziewczynka trafia do sierocińca prowadzonego przez siostry felicjanki. Spędza tam dwa długie lata, które okazują się dla niej piekłem na ziemi. W zakładzie panuje głód, wychowankom doskwierają rozmaite choroby, a brud strychu, na którym mieszkają, silnie kontrastuje z czystością i schludnością pobliskiego kościoła. Zakonnice, z siostrą Modestą na czele, dbają o posłuszeństwo swoich podopiecznych, używając drewnianego różańca do wymierzania uderzeń w gołe plecy dziewczynek.

Autobiograficzna powieść Natalii Rolleczek ukazała się po raz pierwszy w ciemną noc polskiego stalinizmu w 1953 roku. Opatrzona adnotacją "Książka zatwierdzona przez Ministerstwo Oświaty jako pożądana w bibliotekach licealnych pismem OC-459-53 z dnia 23 września 1953" miała kilka wydań i stała się jednym z najbardziej rozpoznawalnych oręży walki komunistycznego państwa z Kościołem katolickim. Książka ukazała się także w wielu republikach ZSRR. W 1964 roku Ewa i Czesław Petelscy na podstawie powieści Natalii Rolleczek nakręcili film Drewniany różaniec. Powieść ta zyskała sławę "polskich sióstr Magdalenek".