Dorota Terakowska

We wczesnej młodości mocno związana z Piwnicą Pod Baranami - dziś jej głowa znajduje się na kontrowersyjnym monumencie prof. Bronisława Chromego - była autorką niezwykłą, określaną przez wielu jako "autorka niepokorna" - poruszająca w swojej twórczości tematy niechciane, często zepchnięte na margines zainteresowania tak mediów, jak i nas wszystkich. Uwielbiała gry komputerowe i Internet (grywała sieciowo w scrabble) oraz... spotkania z czytelnikami jej książek. Na spotkaniach, których odbywa około 50 rocznie (!), z pasją opowiadała o swoim życiu, twórczości i namawiała do... "odwagi bycia sobą".

Choć jak ognia unikała "bycia autorytetem" - otrzymywała setki listów, głównie elektronicznych, na które cierpliwie odpisywała. Twierdziła, że jedyne czego jej w życiu brakuje - to czas (pasja gromadzenia przez bliźnich tzw. dóbr doczesnych zawsze ją zdumiewała - temu też dała wyraz w swej ostatniej powieści).

Pisarka trzykrotnie otrzymała Nagrodę Literacką Roku, przyznawaną przez polskš sekcję Światowej Rady Książki dla Młodzieży. Laureatkami IBBY zostały Samotność bogów, Tam, gdzie spadają anioły oraz Córka Czarownic, która również znajduje się na światowej liście Jana Christiana Andersena.

Władca Lewawu zaliczany jest do złotej dziesiątki książek dla dzieci lat osiemdziesiątych, a Lustro Pana Grymsa uznane było za bestseller w roku 1995 w konkursie Fundacji Świat Dziecka.

W 2002 roku Dorota Terakowska została nominowana do Nagrody Prezydenta Rzeczpospolitej Polskiej za twórczość i działalność artystyczną dla dzieci i młodzieży, jako "pisarka podejmująca w swej twórczości trudne problemy współczesnego człowieka i współczesnego życia".

Prawdziwym przebojem była przedostatnia powieść pisarki - Poczwarka - sprzedana w nakładzie ponad 40 tysięcy egzemplarzy.

Powieść Ono wyróżnia się w dorobku Terakowskiej tym, że powstała nietypowo. Córka autorki, Małgorzata Szumowska, znana reżyserka filmowa, napisała scenariusz filmowy, który wygrał konkurs fundacji Roberta Redforda SUNDANCE w kategorii "Trzy najlepsze europejskie scenariusze". Pisarka pozazdrościła córce pomysłu, córka "wypożyczyła" go matce i powstała powieść inna niż scenariusz, ale oparta o tę samą, niezwykłą ideę, którą pozna każdy czytelnik książki i widz filmu.