Dominika Figurska

Dominika Figurska to polska aktorka filmowa i teatralna. Najbardziej znana jest jej rola w serialu obyczajowym „M jak Miłośc”.

Kariera Dominiki Figurskiej

Figurska od 2001 roku jest związana z Teatrem Polskim we Wrocławiu. Wystąpiła m.in. w filmie „Smoleńsk”, a także w serialach „M jak miłość” i „Ratownicy”. Obecnie prowadzi program "Polska na dzień dobry. Weekend" w Telewizji Republika.

Rodzina Dominiki Figurskiej

Dominika Figurska poznała swojego męża,Michała Chorosińskiego, podczas studiów w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej w Krakowie – ona była na pierwszym, a on na czwartym roku. Po ukończeniu nauki w 2002 roku wzięli ślub. Figurska jest matką pięciorga dzieci: Anastazji, Matyldy, Józefa, Piotra i Jana Pawła. W wywiadach zawsze podkreśla, że to rodzina jest dla niej priorytetem. W 2006 roku jej małżeństwo z Chorosińskim przeżywało poważny kryzys z powodu romansu Figurskiej. Para ostatecznie się pogodziła wybaczając sobie zdradę, małżonkowie wrócili do siebie, kreują się na przykładne małżeństwo i wspólnie działają na rzecz organizacji katolickich.

Poglądy Dominiki Figurskiej

Aktorka jest bardzo religijną osobą. Razem z mężem była ambasarodem Światowych Dni Młodzieży 2016 w Krakowie. Ich dzieci uczęszczają do katolickich szkół prowadzonych przez siostry zakonne. Dominika Figurska została twarzą akcji „Wierność jest sexy!”, jest także zagorzałą przeciwniczką aborcji – poparła ustawę antyaborcyjną. W 2010 roku razem z mężem znaleźli się na liście 30 najsłynniejszych osób, które popierają Jarosława Kaczyńskiego.

Książka Dominiki Figurskiej

W 2014 roku razem z dziennikarką Agatą Puścikowską wydały książkę „I co z tego mamy?”. Ma ona formę rozmowy dwóch kobiet – matek pięciorga dzieci, które dzielą się swoimi doświadczeniami, wspomnieniami i przemyśleniami związanymi z wychowywaniem i rolą kobiety w rodzinie. Nie jest to typowy poradnik, który proponuje konkretne rozwiązania, a raczej zbiór refleksji i opowieść o tym, jak wyglądało życie autorek, które walczą ze stereotypem rodziny wielodzietnej jako patologii. Przez całą książkę przewijają się także refleksje związane z wiarą – każdy rozdział kończy się fragmentami encyklik i listów Jana Pawła II.