Diagnoza interdyscyplinarna. Wybrane problemy
| Forma wydania | Książka |
| Rok wydania | 2017 |
| Wydawnictwo |
Materiały prasowe Diagnoza interdyscyplinarna rozumiana jako proces stanowi szereg profesjonalnych i wielospecjalistycznych zamierzonych i ustrukturyzowanych czynności, których podstawowym celem powinna być identyfikacja zdolności poznawczych oraz określenie możliwości rozwojowych, a także wskazanie przyczyn zachowań odbiegających od normy i utrudniających jednostce funkcjonowanie w przestrzeni edukacyjnej i społecznej. Natomiast diagnoza interdyscyplinarna, która jest efektem końcowym (wynikiem) tego procesu, powinna mieć na uwadze szerokie poznanie jednostki, osadzone wielokontekstowo i ujmowane z różnych perspektyw, oraz uwzględniać analizę zebranych danych, będąc warunkiem koniecznym najlepszego i optymalnego wykorzystania potencjału oraz ilorazu rozwojowego jednostki.
W tym ujęciu diagnoza interdyscyplinarna jest punktem odniesienia dla działań modyfikacyjnych, edukacyjnych, terapeutycznych i rehabilitacyjnych.
W monografii wyodrębniono cztery części poświęcone wybranym zagadnieniom diagnozy interdyscyplinarnej, decydujące o globalnym i wielospecjalistycznym poznaniu dziecka. Pierwsza część Podstawy diagnozy interdyscyplinarnej została poświęcona fundamentom diagnozy interdyscyplinarnej, na którą składa się diagnoza pedagogiczna i psychopedagogiczna oraz medyczna (neurologiczna i psychiatryczna) dziecka. Część druga Diagnoza funkcji podstawowych. Wybrane zagadnienia odnosi się do kierunków diagnozy funkcjonalnej, stanowiącej interdyscyplinarny opis funkcjonowania dziecka, oraz jest diagnozą wyjściową, która daje początek edukacji dla rozwoju. Część trzecia Diagnoza wybranych zaburzeń rozwojowych to opis i charakterystyka procesu diagnozy, który powinien zostać przeprowadzony, aby ocenić i poznać dziecko z zaburzeniami rozwojowo-funkcjonalnymi. Część ostatnia, zatytułowana Wybrane problemy diagnozy logopedycznej, dotyczy rozpoznania logopedycznego, które powinno zostać przeprowadzone w przypadku wystąpienia określonych nieprawidłowości rozwojowych mowy.
Monografia jest skierowana do szerokiego grona Czytelników związanych ze środowiskiem naukowo-badawczym oraz praktyką pedagogiczną: nauczycieli i specjalistów zajmujących się szeroko pojętą terapią, a także rodziców i studentów pedagogiki zainteresowanych problematyką diagnozy interdyscyplinarnej. Należy podkreślić, że opracowanie może być podstawą do dalszych analiz i naukowo-praktycznych poszukiwań skierowanych na wskazanie rozwiązań odnoszących się do profesjonalno-systemowego wsparcia dziecka z problemami rozwojowo-funkcjonalnymi.
| Numer ISBN | 978-83-8095-142-6 |
| Wymiary | 235x160 |
| Oprawa | miękka |
| Liczba stron | 372 |
| Język | polski |
| Fragment | Ewa Wysocka Diagnoza psychopedagogiczna Wprowadzenie Mówiąc o procesie diagnozy, skoncentrować trzeba się na tym, czego koniecznie trzeba się nauczyć. Diagnoza to naukowa metoda, a jednocześnie sztuka oceniania problemów rozwojowych oraz występujących w rzeczywistości wychowawczej, a także metoda/sztuka dochodzenia do logicznych diagnoz zgodnych z zaobserwowanymi/zidentyfikowanymi faktami diagnostycznymi. Nie ma wątpliwości, że dobra diagnoza wymaga prawidłowo przeprowadzonego procesu diagnostycznego, a więc zastosowania logicznych zasad w zbieraniu, analizie i interpretacji różnych rodzajów informacji: podmiotowych i przedmiotowych (o czym pisać będę później). Wymaga zatem pokonania różnych problemów, które mogą skutkować popełnieniem błędów diagnostycznych, determinujących jakość rozpoznania diagnostycznego. Scalanie informacji z różnych źródeł, wedle określonych zasad, ograniczających popełnianie błędów diagnostycznych, wiąże się ze stawianiem roboczych hipotez diagnostycznych, które następnie muszą być weryfikowane, aby zrozumieć złożoną sytuację osoby badanej, a jednocześnie je potwierdzić przez obserwację zachodzących (lub nie) zmian, dokonujących się na podstawie sformułowanych wskazań postdiagnostycznych (projektowanie działań). Wskazuje to na złożoność i wieloetapowość procesu diagnozy, a zarazem zwykle jej nieskończoność i hipotetyczność. Proces diagnozy w takim ujęciu to wielowymiarowe poznanie wybranych (istotnych diagnostycznie) aspektów rzeczywistości w ujęciu statycznym i dynamicznym, stąd ocenie podlegają objawy, ich struktura i mechanizmy warunkujące ich pojawienie się, a ponadto poziom rozwoju (z uwzględnieniem zasobów i deficytów rozwojowych), konsekwencje rozwojowe, przewidywanie tendencji rozwojowych (prognozowanie). Proces diagnozy jest także w sensie podstawowym odniesieniem dokonanego rozpoznania do dotychczas zgromadzonej wiedzy (ogólne prawidłowości teoretyczne), a zbieranie, analiza i interpretacja zgromadzonych danych dokonuje się z uwzględnieniem podstawowych zasad metodologicznych. Proces ten ujmuje się w naukach praktycznych (głównie społecznych: pedagogika, psychologia, socjologia) w znaczeniu rozszerzonym, gdyż obejmuje projektowanie działania modyfikującego lub interwencyjnego, a także weryfikację uzyskanego obrazu diagnostycznego i ewaluację działania postdiagnostycznego podjętego na podstawie rozpoznania. Wielość pojęć związanych z procesem poznawania rzeczywistości, których definicje nie zawsze są spójne, nie ułatwia zdefiniowania diagnozy. Wynika to z upowszechnienia się pojęcia diagnozy w różnych dziedzinach nauk społecznych i przyrodniczo-medycznych, w których znaczeniowo i przedmiotowo diagnoza obejmuje inne aspekty poznania, od oceny stanów jednostkowych do analizy złożonych stanów społecznych. Diagnozowanie to jedna z podstawowych czynności i kompetencji profesjonalnych istotnych w medycynie, psychologii stosowanej, poradnictwie i orzecznictwie, a także w pedagogice i socjologii. Niezależnie od istniejących różnic zawsze czynność ta obejmuje zebranie określonego typu informacji, ich selekcję dokonaną pod kątem wykorzystania danych istotnych i odrzucenia danych nieistotnych, w celu oceny ich przydatności w formułowaniu ostatecznej konkluzji oceniającej, będącej podstawą projektowania postdiagnostycznego. Natomiast proces diagnozy wyznaczają swoiste reguły metodologiczne, wypracowane na gruncie różnych diagnostyk. [...] |
Podziel się opinią
Komentarze
