Dashiell Hammett

Oryginalne imię Hammetta - Dashiell - to zaglicyzowana wersja francuskiego De Chiel. Pochodził ze starej marylandzkiej rodziny i dorastał w Filadelfii. Już w wieku 13 lat zaczął go pociągać szeroki świat, więc porzucił naukę i podejmował się różnych zawodów, aż w końcu zagrzał dłużej miejsca (1915-1922) w agencji Pinkertona (Pinkerton National Detective Agency) jako detektyw.

Profesja śledczego zapewniła mu wiedzę, wyczucie atmosfery i wachlarz kryminalnych anegdot wystarczający, aby mógł oprzeć na nich swoją prozę - powieści skoncentrowanych na rozwiązywaniu trudnych spraw przez trudnego detektywa. Hammett wykreował postać Sama Spade'a, który popularność jako jeden z pierwowzorów prywatnego detektywa zyskał po publikacji powieści Sokół maltański i kilku jej ekranizacjach (ta zrealizowana w 1941 roku ustaliła sławę Humphreya Bogarta). Spade to człowiek, który pod wpływem panujących wokół korupcji, niesprawiedliwości i egoizmu porzuca idealizm i funkcjonuje jako chłodny, cyniczny obserwator. Sprawa cennej statuetki sokoła stała się literackim synonimem zadania cierpiącego na brak rozwiązania. Powieść Hammetta, ze względu na postać Sama i dramaturgiczny chwyt związany ze statuetką, była używana jako odniesienie do konwencji kryminału noir w wielu dziełach nie wykazujących ścisłych związków z estetyką, np. w Wahadle Foucalta Umberto Eco.

W 1942 roku, po ataku na Pearl Harbor, Hammett zaciągnął się do armii pomimo, że był już weteranem pierwszej wojny światowej i cierpiał z powodu rozedmy płuc. Służył w stopniu sierżanta na Aleutach, gdzie redagował gazetę wojskową. W 1951 przez 5 miesięcy przebywał w więzieniu za lekceważenie sądu (odmowę zeznań). W latach 50. był przesłuchiwany przez komisję Kongresu Stanów Zjednoczonych. Złożył oświadczenie na temat swojej działalności politycznej (aktywista lewicy, antyfaszysta, udział w partii komunistycznej), po czym odmówił dalszej współpracy z komisją, która w konsekwencji umieściła go na tzw. czarnej liście Hollywoodu.

Przez całe życie był nałogowym palaczem i miłośnikiem alkoholu, co w połączeniu z pobytem w więzieniu i gruźlicą, której nabawił się podczas wojny doprowadziło Hammetta do porzucenia pisania. Po czterech latach wegetacji zmarł na raka płuc, zdiagnozowanego na dwa miesiące przed zgonem.