7z15
Ginący język uratowany? Przykład języka hebrajskiego
Znane są jednak przypadki, gdy dało się odwrócić los ginącego języka. W Walii edukacja dwujęzyczna doprowadziła do tego, że wiele dzieci mówi po walijsku lepiej niż ich rodzice. Najbardziej udaną próbą przywrócenia życia językowi jest przypadek hebrajszczyzny. Oryginalny język Starego Testamentu nie był używany na co dzień od setek lat - poza liturgią żydowską.
Poczynając od XIX w. hebrajski zaczął być używany w Palestynie wśród członków ruchu kierowanego przez Eliezera Ben-Jehudę (1858-1922), którego syn był pierwszym użytkownikiem języka nowohebrajskiego. Po założeniu państwa Izrael w 1948 r. hebrajskiego uczono w izraelskich szkołach, a imigranci przechodzili na hebrajski, co niestety odbyło się kosztem innych języków tradycyjnie związanych z kulturą żydowską, jak germański jidysz lub romański ladino.
*
Język hebrajski biblijny - Maciej Tomal
Hebrajski biblijny jest nazwą normy literackiej, która obowiązywała w języku hebrajskim do zburzenia drugiej świątyni (70 r. n.e.). Znany jest głównie z Biblii hebrajskiej, skąd pochodzi jego nazwa. Język ten jest bardzo ważny, ponieważ stał się podstawą rozwoju kolejnych etapów języka hebrajskiego, łącznie z hebrajskim współczesnym – językiem państwa Izraela. W książce można znaleźć skrótowy opis gramatyki języka hebrajskiego oraz prezentację dwóch fragmentów tekstu biblijnego wraz z ich transkrypcją, analizą gramatyczną i tłumaczeniem.