Michael Corrigan siedział w pomieszczeniu bez okien w Ośrodku Badawczym Fundacji Evergreen na północ od Nowego Jorku. Obserwował młodą Francuzkę, gdy przechadzała się po domu towarowym Printemps w Paryżu. Kamery monitorujące w sklepie generowały czarno-biały obraz, ale po rozmaitych odcieniach szarości mógł się zorientować, iż kobieta jest brunetką, dość wysoką i atrakcyjną. Podobała mu się jej krótka spódnica, czarna skórzana kurtka oraz obuwie – szpilki z cienkimi paskami w kostce.
Pomieszczenie monitoringowe przypominało prywatną salkę projekcyjną. Duży, płaski ekran wideo i głośniki wbudowano w ścianę. Jednak znajdowało się tu tylko jedno miejsce do siedzenia – skórzany, wygodny fotel w kolorze masła orzechowego, z monitorem i klawiaturą na stalowym ramieniu. Ktokolwiek korzystał z tego pomieszczenia, mógł wpisywać komendy do systemu lub założyć zestaw słuchawek z mikrofonem i przeprowadzić rozmowę z personelem obsługującym nowe centrum komputerowe w Berlinie. Gdy Michael po raz pierwszy zasiadł w tym fotelu, musiał słuchać podpowiedzi, uruchamiając programy skanujące i otwierając sekretne kanały dostępu w systemach monitorujących. Teraz samodzielnie potrafi ł wykonać proste operacje inwigilujące.
Młoda brunetka szła przez dział kosmetyczny. Micha-el sprawdził ten sklep kilka dni wcześniej i miał nadzieję, że jego obiekt skorzysta z windy i pojedzie wyżej do działu mody.
Chociaż kamerom monitorującym nie wolno było robić zdjęć w samych przebieralniach, mogły to robić tuż obok. Od czasu do czasu Francuzki wychodziły w bieliźnie, żeby przejrzeć się w lustrze pełnej wysokości.
Obecność Michaela w pokoju monitoringowym stanowiła jeszcze jedno potwierdzenie jego rosnących wpływów wśród Braci. Tak jak jego ojciec, Matthew, oraz młodszy brat Gabriel, on również był Travelerem. W przeszłości Travelerów postrzegano jako proroków, mistyków, szaleńców czy też wyzwolicieli. Dysponowali zdolnością uwalniania się z cielesnej powłoki i przesyłania świadomej energii – swego Światła – do innych rzeczywistości. Po powrocie doznawali wizji oraz głębokich przemyśleń, które zmieniały świat.
Travelerowie zawsze natrafi ali na opór ze strony władz, ale w epoce współczesnej grupa ludzi nazywanych Braćmi zaczęła rozpoznawać Travelerów i zabijać ich, zanim zdołali zmienić istniejący ład. Zainspirowani ideami Jeremy’ego Benthama, osiemnastowiecznego brytyjskiego fi lozofa, Bracia pragnęli ustanowić Wirtualny Panoptikon, niewidzialne więzienie, w którego murach znalazłby się każdy mieszkaniec uprzemysłowionego świata. Wierzyli, że kiedyś ludzką populację będzie można obserwować nieustannie i że ludzie będą automatycznie stosowali się do ustalonych zasad i reguł.
Prawdziwym symbolem nowoczesności były systemy kamer nadzorujących, działających w obwodach zamkniętych. Systemy komputerowej informacji tworzyły Rozległą Sieć, która łączyła obrazy oraz informacje, obserwując duże populacje. Przez tysiące lat władcy usiłowali zapewnić trwałość określonych systemów społecznych. W końcu sen o społecznej kontroli stał się realną możliwością.
Bracia wkroczyli w życie Michaela i Gabriela, gdy chłopcy wychowywali się na farmie w Dakocie Południowej. Grupa namiestników, poszukująca ich ojca, zaatakowała ich dom i podłożyła ogień pod budynek. Bracia Corrigan zdołali przeżyć napaść, ale ich ojciec zniknął. Po latach, gdy matce udało się ich wychować poza Siecią, zamieszkali w Los Angeles. Na-than Boone oraz jego ludzie najpierw schwytali Michaela, potem Gabriela. Następnie przetransportowali braci do Ośrodka Badawczego Fundacji Evergreen.
Naukowcy pracujący dla Braci zbudowali potężny komputer kwantowy. Jego procesor bazował na cząstkach subatomo-wych i umożliwiał nawiązanie kontaktu ze światami, które do tej pory byli zdolni eksplorować wyłącznie Travelerowie. Nowy komputer miał umożliwić tropienie szlaków, jakimi podążali Travelerowie, przekraczając cztery bariery do innych światów, ale młoda Arlekinka Maya zniszczyła to urządzenie, ratując Gabriela. Gdy Michael oceniał nową zmianę swego statusu, musiał przyznać, że atak Mai na centrum badawcze stanowił kluczowy krok w jego osobistej transformacji. Okazał wtedy lojalność - nie wobec brata – lecz w stosunku do Braci. Kiedy szczątki maszyny pozbierano i ustanowiono nowe zabezpieczenia, Michael wrócił do ośrodka. Wciąż był więźniem, ale w końcu każdy na tym świecie miał stanowić cząstkę kolosalnego więzienia. Jedyna prawdziwa różnica wiązała się z poziomem świadomości. Na świecie miał zapanować nowy porządek, on zaś zamierzał być po stronie tych, którzy zwyciężą.
Po zaledwie kilku sesjach w pomieszczeniu monitoringowym Michael dał się uwieść potędze Rozległej Sieci. Kiedy siedział w fotelu, czuł się wyjątkowo, niczym Bóg spoglądający z niebios. W tej chwili młoda kobieta ubrana w skórzaną kurtkę zatrzymała się przy stoisku z kosmetykami i rozmawiała z ekspedientką. Michael nasunął na głowę słuchawki i nacisnął guzik. Natychmiast został połączony z centrum komputerowym Bractwa w Berlinie.
Mówi Michael. Chciałbym rozmawiać z Larsem.
- - Chwileczkę, proszę – odparła jakaś kobieta z niemieckim akcentem.