Czerwone maki

Ambitne, pięknie opowiedziane, z galerią intrygujących postaci i żywą akcją rozgrywającą się we wspaniałej scenerii, Czerwone maki ukazują czytelnikowi unikalny region Tybetu sprzed okupacji, burząc wiele mitów o nastawionej pacyfistycznie społeczności głęboko religijnych ludzi. Rozgrywająca się we wschodniej części kraju, gdzie autokratyczni naczelnicy swoją władzę zawdzięczają chińskim cesarzom z późnej dynastii Ming i wczesnej Cing, powieść ukazuje społeczeństwo feudalne w jego pełnym rozkwicie. Przepełnione zbytkiem i zmysłowością życie, namiętne romanse i krwawe waśnie rodowe stanowią centralną część wartkiej historycznej opowieści, która uczyniła dla Tybetu to, co powieści Garcii Marqueza dla Kolumbii, a Faulknera dla amerykańskiego Południa.

Czerwone maki to historii rodziny Maichi, jej potężnego naczelnika, jego chińskiej żony, pierworodnego syna i potencjalnego dziedzica, oraz syna drugiego, syna „idioty”, który jest narratorem i jednocześnie bohaterem powieści. Akcja książki rozgrywa się w latach trzydziestych ubiegłego wieku, w kamiennej fortecy, z której rozciąga się widok na wszystkie rodowe włości: jałowe równiny wschodniego Tybetu, z rzadka rozrzucone skupiska chłopów, kupców i niezdarnych, często komicznych lokalnych lamów. Wybucha waśń z żyjącym w sąsiedztwie naczelnikiem; z nowoczesnym uzbrojeniem na pomoc Maichi przybywa emisariusz chińskich nacjonalistów. W zamian za wsparcie, na swych polach, w miejsce zbóż rodzina Maichi ma zacząć uprawiać jaskrawoczerwone maki, niezwykle cenne w sponsorowanym przez nacjonalistów handlu heroiną, dzięki czemu ród bogaci się jak nigdy dotąd, jednocześnie w każdym niemal zdobywając wroga.

Pojawienie się na polach czerwonych makowych kwiatów jest zaledwie początkowym aktem epickiej, napisanej z filmowym rozmachem historii, w której jesteśmy świadkami zdumiewających losów narratora w przededniu okupacji Tybetu przez Chińską Armię Ludowo-Wyzwoleńczą.

Będące pierwszą powieścią planowanej trylogii, Czerwone maki są złożoną polityczną przypowieścią, zmysłową, przykuwającą uwagę lekturą, i wreszcie poruszającą elegią na utracony bezpowrotnie świat ojczyzny autora, z całym jego okrucieństwem, pięknem i romantyzmem.