Czarny ptak

Żywiołowa podróż jest tu czymś, co, paradoksalnie, każe nam się zatrzymać, zastanowić, pokontemplować. Obcowanie z odmiennym od powszechnego stylem czarno-białych ilustracji, wykonanych techniką litografii, wprowadza w różnorodność świata. Ilustracje jednak, przede wszystkim, w subtelny sposób, przedstawiają wewnętrzny świat dziecka. Ten, jakże dynamiczny kontrast czerni i bieli buduje wrażenie prędkości, pozwala czytelnikom poczuć te same emocje, które odczuwa bohaterka. Daje także możliwość oglądania świata z perspektywy lotu ptaka. Cień rąk tańczącego dziecka, który oglądamy na stronie tytułowej, przypomina skrzydła ptaka. Już na samym początku historii widzimy, że dziecko i ptak są nierozłączni. Bo nawet wtedy, gdy dziecko i ptak rozstają się, ptak nie odchodzi całkowicie. Dziecko nadal czuje jego obecność. I na tym właśnie polega urok książki. Pozwólcie sobie zanurzyć się w głębi czarnej ilustracji, rozwińcie skrzydła duszy i lećcie na nich w siną dal, a wracając, nie zapomnijcie zatrzymać smaku
wolności i poczucia siły na dłuższą chwilę. Pamiętajcie, że ptak pojawi się znowu, kiedy tylko zapragniecie. Ciekawe jaki będzie miał kolor i dokąd Was zabierze...