Ćwierć wieku intymności

Na tę książkę znakomitego krytyka i eseisty składają się szkice, noty krytyczne, nini-eseje i felietony, którymi przez przeszło dwadzieścia pięć lat reagował on bezpośrednio, niemal natychmiast po ich publicznym zaistnieniu, na zjawiska sztuki, obrazy malarskie, poematy, wiersze. Notował na gorąco, pod presją doraźnego przeżycia, uwagi analityczne, skojarzenia kulturowe, oceny wartościujące dzieła i dziełka, głośne poematy i cichutkie jak westchnienia liryki. Nazywając tę książkę dziennikiem intymnego obcowania ze sztuką, miał na myśli dwoistość tej intymności, jej kompleksowość. Składały się na nią intymność jego, intymność przeżywającego oraz - co jest istotne - intymność samej sztuki, wewnętrzne życie poematu, krystalizowanie się wzruszenia, wydobywanie się esencji z egzystencjalnej rudy życia.