Córka kanibala

Tytułową bohaterkę, czterdziestojednoletnią autorką książeczek dla dzieci, poznajemy w chwili, gdy na moment przed wspólnym wylotem na sylwestra w Wiedniu jej mąż zostaje porwany przez terrorystów. Karty książki wypełniają żmudne starania Lucii o odzyskanie męża, ale także – nie mniej żmudne – czy warto go szukać. Bohaterka ze stoicyzmem, choć podszytym przerażeniem, obserwuje, jak jej ciało i umysł przechodzą w fazę wieku średniego. Z goryczą stwierdza, że mąż już dawno przestał ją obchodzić, a przecież nie spoczywa, póki nie dowie się – zaskakującej – prawdy o jego losie. W wędrówce przez madrycki półświatek i przez mroczne zakamarki własnej duszy towarzyszy jej przedziwna para: dwaj sąsiedzi, zagadkowy młodzieniec Adrian i staruszek, były bojownik-anarchista Felix. Obydwaj na swój sposób pozwolą Lucii odzyskać wiarę w siebie i nie stracić wrodzonego poczucia humoru, które upodabnia ją nieco do bohaterek powieści Joanny Chmielewskiej i serialu Ally McBeal.