Chleb rzucony umarłym

Powieść o getcie warszawskim napisana ćwierć wieku po wojnie jest nie tylko porażającym świadectwem czasów Zagłądy i spełnieniem obowiązku pamięci, lecz także jedną z najwybitniejszych powieści polskich XX wieku. Dzięki epickiemu rozmachowi i mistrzostwu formy autor zwycięsko wyszedł z niewyobrażalnie trudnego zadania: ukazał panoramę losów mieszkańców warszawskiego getta od momentu jego utworzenia w 1940 roku aż po "wielką akcję" wywożenia Żydów z getta do Treblinki w roku 1942.