Caravaggio

Ze wszystkich włoskich malarzy Caravaggio (ok. 1571-1610) bodaj najsilniej przemawia do współczesnego widza, który odnajduje u niego fascynację młodością i seksualnością, przemocą i miłością, samotnością i duchowością.

Jako twórca targany namiętnościami, jako człowiek wyzuty zupełnie z normalnego życia, stał się w naszych oczach wzorem romantycznego bohatera, zbuntowanego artysty.

Jednak w barwnej i szczegółowej monografii – pierwszej rozbudowanej biografii tego artysty – Helen Langdon podjęła próbę demitologizacji tego wizerunku.

Postanowiła jednoznacznie osadzić postać Caravaggia w kontekście jego własnej epoki, sięgając do oryginalnych szesnastowiecznych źródeł, do listów i pism jego mecenasów – kardynałów, kolekcjonerów sztuki, poetów i ambasadorów – wreszcie do zaskakujących, ale jakże bliskich życiu materiałów z kryminalnych kronik Rzymu.