Capcarap

Capcarap to zbiór krótkich opowiadań połączonych osobą narratora-bohatera. Ów bohater - pisarz i dziennikarz w średnim wieku - najczęściej staje się obserwatorem banalnych, zwykłych zdarzeń tylko w kilku opowiadaniach w nich uczestniczy. Podgląda zatem, podsłuchuje, wychwytuje z rzeczywistości to, co wydaje mu się znaczące i co może mieć pewien sens symboliczny lub paraboliczny. Ten osobliwy „voyeur” zasadniczo został ulokowany przez pisarza w trzech przestrzeniach: nadmorskiego sanatorium, szpitala oraz w miejskich autobusach. Miejsca te poniekąd determinują tematykę opowiadań. Cykle opowiadań sanatoryjnych i szpitalnych przynoszą głównie opowieści o ludzkich postawach i zachowaniach, w Opowiadaniach autobusowych (tak został nazwany cykl) można wyśledzić ambicję sporządzenia portretu zbiorowego współczesnych Polaków. To, co mówią pasażerowie autobusów, układa się w katalog poglądów, lęków, iluzji tzw. zwykłego obywatela.