Bronisław Geremek

Bronisław Geremek to polski historyk, profesor nauk humanistycznych i polityk, prowadził badania naukowe przede wszystkim nad okresem średniowiecza. Ukazało się wiele publikacji sygnowanych jego nazwiskiem. Działalność historyka została doceniona przez ponad 20 uniwersytetów, które przyznały mu tytuł doktora honoris causa.

Bronisław Geremek – życiorys

Bronisław Geremek żył w latach 1932–2008. Urodził się w Warszawie jako Benjamin Lewertow, jako dziecko przebywał z rodzicami i bratem w getcie żydowskim między 1940 a 1942 rokiem. Po wojnie matka Geremka dowiedziała się o śmierci męża w Auschwitz i ponownie wyszła za mąż.

Studia historyczne Bronisław Geremek ukończył na Uniwersytecie Warszawskim w 1955 roku, odbył też studia podyplomowe w Paryżu. Obronił pracę doktorską w 1960 roku, a w 1989 roku został doktorem nauk humanistycznych. Geremek był aktywny politycznie, w latach 1950–1968 należał do PZPR, a później stał na czele Komisji Programowej "Solidarności" i współpracował z Lechem Wałęsą.

Działalność polityczna Bronisława Geremka w III RP obejmowała aktywność na stanowisku posła kilku kadencji, zasiadanie na stanowisku ministra spraw zagranicznych między 1997 a 2000 rokiem, przynależność do Unii Wolności, której przez jakiś czas przewodniczył (2000–2001), a także sprawowanie funkcji posła do Parlamentu Europejskiego VI kadencji. Do ważniejszych dokonań Geremka jako polityka należy złożenie dokumentów ratyfikacyjnych dotyczących polskiego członkostwa w NATO.

Bronisław Geremek – osiągnięcia naukowe

Bronisław Geremek to ceniony historyk uznany na arenie międzynarodowej, a jego książki były niejednokrotnie tłumaczone. Już praca doktorska Geremka pt. "Najemna siła robocza w rzemiośle Paryża XIII-XV w." została przełożona na francuski (1968, 1982) i włoski (1975, 1990).

Bronisław Geremek pracował w warszawskim Instytucie Historii im. Tadeusza Manteuffla Polskiej Akademii Nauk między 1955 a 1985 rokiem, wykładał też na Uniwersytecie Paryskim w latach 1960–1965. Zasiadał na stanowisku dyrektora Centrum Kultury Polskiej w Paryżu (1962–1965) i należał do organizacji naukowych takich jak Collegium Invisibile, Academia Europaea i międzynarodowe stowarzyszenie pisarzy PEN Club.

Kariera akademicka Bronisława Geremka wykraczała daleko poza granice Polski. Historyk był profesorem wizytującym Collège de France, otrzymał też tytuł doktora honoris causa na 23 uniwersytetach w tym m.in. nowojorskim Columbia University, Uniwersytecie w Utrechcie, Uniwersytecie Bolońskim i Uniwersytecie Jagiellońskim.

Bronisław Geremek – książki

Bronisław Geremek napisał wiele książek o średniowieczu takich jak "Litość i szubienica: dzieje nędzy i miłosierdzia" (1989) i "Świat „opery żebraczej”. Obraz włóczęgów i nędzarzy w literaturach europejskich XV–XVII wieku" (1989), część jego tekstów naukowych można też znaleźć w zbiorze "O średniowieczu" (2012). Był też współautorem publikacji "Ludzie, towary, pieniądze" (1968), "Kultura Polski średniowiecznej XIV-XV w." (1997) i "Kultura Polski średniowiecznej X-XIII w." (1985).

Literatura naukowa traktująca o średniowieczu to nie jedyna tematyka, jaką w swoich publikacjach poruszał Geremek. Na jego koncie znalazły się też książki polityczne takie jak "Rok 1989 – Bronisław Geremek opowiada, Jacek Żakowski pyta" (1990), Szansa i zagrożenie. Polityka i dyplomacja w rodzinnej Europie (2004) i "Głos w Europie" (2010) i "Nasza Europa" (2010).