Trwa ładowanie...
de53eim

Bolesław Leśmian

Archiwum Państwowe w Lublinie
Źródło: Archiwum Państwowe w Lublinie

Polski poeta pochodzenia żydowskiego, jeden z najwybitniejszych twórców epoki Młodej Polski i dwudziestolecia międzywojennego.

Wedle jednych źródeł poeta urodził się 22 stycznia 1877; sam podawał rok 1878 jako rok swojego urodzenia, natomiast płyta nagrobna na cmentarzu na Powązkach, sporządzona przez Jana Brzechwę (bliskiego krewnego poety), podaje rok 1879.

Właściwe nazwisko poety brzmiało Lesman. Zmienione zostało najprawdopodobniej za radą Antoniego Langego, poety, nowelisty i krytyka, wuja poety, chociaż inna wersja przywołuje tutaj na wpół mityczną postać Franciszka Fiszera, człowieka będącego swoistą legendą literatury polskiej okresu modernizmu i międzywojnia, który... nie pozostawił po sobie żadnego utworu zapisanego.

Rodzice poety - Józef Lesman i Emma z Sunderlandów należeli do inteligencji pochodzenia żydowskiego; sprawa pochodzenia powróci później w niewyszukanych atakach antysemickich okresu międzywojnia, wymierzonych nie tylko przeciwko Leśmianowi, ale także przeciwko Tuwimowi czy pisarzom z kręgu "Wiadomości Literackich".

W roku 1912 ukazuje się Sad rozstajny - pierwszy zbiór poezji Leśmiana, który jednak nie wzbudził większego zainteresowania czytelników ani krytyki literackiej. W okresie poprzedzającym wybuch pierwszej wojny światowej Leśmian przygotowuje oryginalne opracowania legend wschodnich, zebranych w tomie Klechdy sezamowe (1913), opracowuje Przygody Sindbada Żeglarza, tłumaczy Opowieści nadzwyczajne Edgara Allana Poe.

Przebywając w Cannes pisze oparte na folklorze polskim Klechdy polskie, które jednak nie zostały przyjęte przez wydawcę Jakuba Mortkowicza. Nie tylko parafrazy opowieści Księgi tysiąca i jednej nocy czy polskich podań ludowych, ale także Leśmianowskie tłumaczenia noszą na sobie wyraźne piętno wyobraźni poetyckiej autora Dziewczyny. W Hrubieszowie Leśmian przygotowuje do druku ostatecznie Łąkę, w Zamościu przygotowuje następny zbiór wierszy - Napój cienisty, który zostanie wydany w roku 1936.

Leśmian umiera na serce w Warszawie 7 listopada 1937 roku. Utwory wydane pośmiertnie, zebrane w tomie pt. Dziejba leśna definitywnie już utrwaliły opinię o wyjątkowości tej poezji na terenie literatury polskiej.

Kolejne publikacje utworów Leśmiana wzbudzały coraz większe zainteresowanie, by ostatecznie w roku 1958 Leśmian został określony przez Jacka Trznadla, autora jego pierwszej monografii mianem "największego poety polskiego naszego wieku".

de53eim

Podziel się opinią

Komentarze

Trwa ładowanie
.
.
.
de53eim
de53eim
de53eim
de53eim

Pobieranie, zwielokrotnianie, przechowywanie lub jakiekolwiek inne wykorzystywanie treści dostępnych w niniejszym serwisie - bez względu na ich charakter i sposób wyrażenia (w szczególności lecz nie wyłącznie: słowne, słowno-muzyczne, muzyczne, audiowizualne, audialne, tekstowe, graficzne i zawarte w nich dane i informacje, bazy danych i zawarte w nich dane) oraz formę (np. literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne, programy komputerowe, plastyczne, fotograficzne) wymaga uprzedniej i jednoznacznej zgody Wirtualna Polska Media Spółka Akcyjna z siedzibą w Warszawie, będącej właścicielem niniejszego serwisu, bez względu na sposób ich eksploracji i wykorzystaną metodę (manualną lub zautomatyzowaną technikę, w tym z użyciem programów uczenia maszynowego lub sztucznej inteligencji). Powyższe zastrzeżenie nie dotyczy wykorzystywania jedynie w celu ułatwienia ich wyszukiwania przez wyszukiwarki internetowe oraz korzystania w ramach stosunków umownych lub dozwolonego użytku określonego przez właściwe przepisy prawa.Szczegółowa treść dotycząca niniejszego zastrzeżenia znajduje siętutaj