Biznesmen idzie do raju

Książka stanowi sugestywny, nierzadko zaskakujący obraz wielkiego kapitalizmu-tego legendarnego, rządzącego się "prawami dżungli" oraz obecnego, bardziej "cywilizowanego". Ma charakter eseistyczny, ale jest napisana w sposób popularny, z anegdotami. Składa się z dwóch części - "Olbrzymi" oraz "Karły" - z których każda zawiera definicję innego typu podmiotów rynku.

"Olbrzymi" przedsiębiorczości (Bata, Carnegie, Ford, Hefner, Rockefeller) to ludzie, którzy stworzyli samych siebie (tzw. self-made meni) i za życia stali się legendami kapitalizmu. Nie wystarcza im władza ekonomiczna, więc dążą do stania się bogami świata oraz do ukształtowania innych podług własnych wyobrażeń. Są genialni, z ambicjami co najmniej na miarę ich geniuszu.

"Karły" przedsiębiorczości (m.in.: Bill Gates ze swym imperium informatycznym...) to ludzie, którzy zostali stworzeni przez innych (tzw. other-made meni). Ślepo wierzą we wszystko z wyjątkiem siebie samych i własnych szans. Buntujący się rzadko i "z fałszywą świadomością". Czasem poddają się wszechobecnym legendom o olbrzymach. Raczej niechlubnym przedstawicielem tego gatunku jest polski półanalfabeta, który na pytanie kim chce być w życiu, odpowiada, że "Biznesmenem". "Ale w jakiej dziedzinie?" Nie rozumie pytania. "No, biznesmenem. Chcę być".