Biegając z nożyczkami

Biegając z nożyczkami wywoła u ciebie szok, zdumienie i poruszenie, nigdy nie zapomnisz już tej prawdziwej opowieści o zwykłym chłopcu w samych niezwykłych sytuacjach życiowych.

To prawdziwa opowieść o chłopcu, którego matka (poetka) oddała na wychowanie swojemu lekarzowi psychiatrze. Nagle, w wieku dwunastu lat, Augusten Burroughs musi zamieszkać w rozpadającym się domu wiktoriańskim, żyjąc na skraju nędzy. Dziwaczna rodzina psychiatry, szokujący pacjenci oraz pedofil z podwórka dopełniają obrazu. Nie panują tam żadne zasady, nie ma również obowiązku chodzenia do szkoły.

Biegając z nożyczkami jest na przemian odrażające i przygnębiające, porywające i obłędnie dowcipne. Ale przede wszystkim jest to zapis przeżyć zwykłego chłopca poddanego niezwykłym przeżyciom.

"Biegając z nożyczkami jest sprośną, skandaliczną, często zabawną relacją czegoś, co brzmi jak prawdziwie nieszczęśliwa opowieść."
Janet Maslin, New York Times

"Książka, powodująca ruchy naszych wnętrzności (ze śmiechu, niesmaku, bądź nudności) podczas czytania niemal każdej strony, zawiera te rodzaje scen, jakie często nazywane są niepokojącymi, ale które są jednocześnie zabawne i bogate w dziecięce postrzeganie dorosłych, uległych wykolejeniu. ...Burroughs dokonuje tego poprzez wyostrzenie swoich obserwacji i nadając wspomnieniom z dzieciństwa budowę i zwartość charakterystyczną dla powieści."
The New York Times Book Review

"Najbardziej zdumiewająca książka. Biegając z nożyczkami jest pozycją niesamowicie zabawną, prezentującą wiele dziwactw, ale opanowaną, niezwykłą, poruszającą, pełną uczuć miłości i mściwości, ściskającą za serce. Sprawia, że czujesz się szczęśliwy z faktu, iż istnieje na świecie coś takiego, jak potok pisanych słów."
Carolyn See, The Washington Post

"Rewelacyjnie napisane, z dobrze dobranym poczuciem stylu i humoru... te wspomnienia z przerażającej wczesnej młodości są zarówno doskonałą rozrywką, jak i niesamowitą prowokacją."
Publishers Weekly

"Jeśli sądzisz, że dorastałeś w źle funkcjonującej rodzinie lub mogłeś obserwować taką, to tak naprawdę nie widziałeś jeszcze nic. To, co Augusten Burroughs przełożył na papier w przerażających scenach z dzieciństwa w pamiętnikach Biegając z nożyczkami, jest testamentem powracającej do zdrowia ludzkiej duszy. To, że potrafi stanąć z boku i być obserwatorem, pisząc nawet z humorem pomimo rozgrywającej się wokół niego tragedii, jest zdumiewającym dowodem na umiejętność emocjonalnego przetrwania."
The Boston Globe