Benedetto Croce

Włoski filozof, krytyk i teoretyk literatury.
Urodził się w Pescaseroli w Abruzach. Po utracie rodziców podczas trzęsienia ziemi w Casamicciola przeniósł się do Rzymu, gdzie pod opieką wuja odbył studia uniwersyteckie, m. in. słuchając pilnie wykładów Antonia Labrioli o marksizmie. Zainteresowani filozoficzne dzielił z pasjami badacza i krytyka literatury - początkowo zajmując się historią piśmiennictwa, później także pisarstwem mu współczesnym. Zaczął też uczestniczyć w życiu polityczno-społecznym: zadeklarował się jako przeciwnik wojny w 1915, gdy na siłę pchano Włochy do krwawej konfrontacji w Austro-Węgrami. Po wojnie Croce przyjął propozycję uczestnictwa w rządzie Giolittiego, w którym został ministrem oświaty.
Po II wojnie światowej raz jeszcze dał się wciągnąć do działań politycznych, zostając ministrem w rządach Badoglia i Bonomiego, członkiem Konstytuanty i przewodniczącym Partii Liberalnej. Zostawił po sobie ogromny dorobek filozoficzny, historyczny i krytycznoliteracki.