Arcydzieła literatury nowogreckiej 4-5

Powikłane dzieje ziem zamieszkanych przez Greków sprawiły, że tradycja ustna była na nich wyjątkowo długo twórcza i żywa. Mieszały się w niej wpływy rodzime i obce, zachodnie i wschodnie (perskie, indyjskie, arabskie, tureckie), trwały zachowane w pamięci zbiorowej echa mitów antycznych, wzmacniane przez naukę szkolną, wzbogacały ją elementy nowe, przynoszone przez kolejne migracje i fale uchodźców (ludy barbarzyńskie u schyłku cesarstwa Rzymskiego, Słowianie w średniowieczu, wygnani z Hiszpanii Żydzi). Przechodzące z ust do ust opowieści zmieniano, mieszano, przekształcano. Składają się one na mozaikę niezwykle barwną, różnorodną i niepowtarzalną, nawet bowiem najbardziej uniwersalnym fabułom potrafili ludowi bajarze nadać koloryt grecki.