Anna Prucnal

Po studiach muzycznych w Warszawie (fortepian i śpiew) Anna Prucnal trafiła do Studenckiego Teatru Satyryków (STS). Na ekranie debiutowała w krótkometrażowym filmie „Pierwsza balowa sukienka” Włodzimierza Borowika (1960), wkrótce potem wystąpiła w filmie „Słońce i cień” Rangela Wulczanowa (1961). Prawdziwą popularność w Polsce zdobyła tytułowa „Smarkula” w filmie Leonarda Buczkowskiego (1962).

Anna Prucnal od ponad trzydziestu lat mieszka w Paryżu. W roku 1974 zagrała w głośnym filmie polityczno-obyczajowym „Sweet movie” Dusana Makavejeva (1974), czego rezultatem stał się zakaz przyjazdu do Polski - w PRL była „persona non grata” przez następnych 15 lat. W roku 1980 wystąpiła we francusko-włoskim „Mieście kobiet” Federico Felliniego u boku Marcello Mastroianniego.

We Francji, Anna Prucnal znana jest jako aktorka teatralna, w swoich recitalach łączy aktorska interpretacje z olbrzymimi możliwościami wokalnymi. Jej repertuar jest bardzo zróżnicowany, śpiewa piosenki francuskie (pisał dla niej także Georges Moustaki), włoskie, polskie, rosyjskie (m. in. Aleksandra Wertyńskiego i Bułata Okudżawy), polskie i żydowskie. Wydała wiele płyt, występowała w Belgii, Kanadzie i Japonii.

W roku 1989 Francois Mitterand, ówczesny prezydent Francji, zaprosił polską aktorkę Annę Prucnal i francuską pisarkę Francoise Sagan do towarzyszenia mu podczas jego oficjalnej wizyty w Polsce. Dzięki temu, po wielu latach nieobecności, Anna Prucnal znalazła się ponownie przed polska publicznością, a jej koncerty stały się prawdziwym triumfem.