Andrzej Batko
Andrzej Batko prowadził szkolenia nie tylko z motywacji i negocjacji. Organizował również seminaria na temat sposobów wzbudzania namiętności w zgodzie z nurtem NLS (neurolingwistycznego uwodzenia). Uczył na nich, jak wykorzystywać wzorce rozmowy, by pobudzić umysł wyobrażeniami, które przerodzą się w fantazje seksualne.
Andrzej Batko − życiorys zawodowy
Andrzej Batko − ojciec polskiego NLP (programowania neurolingwistycznego) − skończył psychologię na Uniwersytecie Warszawskim, a następnie uczył się w ośrodkach psychoterapii i pracy z ciałem zarówno w Polsce, jak i za granicą (w Wielkiej Brytanii i Kanadzie). W 1996 roku został dyrektorem w warszawskim Instytucie Neurolingiwstyki, Rozwoju Osobistego i Hipnozy, gdzie prowadził praktykę psychologiczną, terapeutyczną i coachingową, w tym szkolenia dla specjalistów w wąskiej dziedzinie hipnoterapii. Jako psycholog pracował przez trzydzieści lat. Zgłębił tajniki sztuki perswazji. Dzielił się swoją wiedzą z politykami, ekspertami od marketingu i sprzedaży, psychologami policyjnymi. Szkolił również Centralną Grupę Działań Psychologicznych im. Króla Stefana Batorego działającą przy Siłach Zbrojnych RP. Najnowsze odkrycia psychologii przekładał na działalności biznesową − uczyli się od niego przedsiębiorcy i bankierzy.
Andrzej Batko − książki
Książki Andrzeja Batki to poradniki dotyczące zachowań i wzorców językowych, które wpływają na nasze osiągnięcia zawodowe oraz relacje interpersonalne. W "Sztuce perswazji..." *autor opisuje rodzaje wpływów wywieranych na ludzi i daje wskazówki, jak można je wykorzystać w codziennym życiu, by prowadzić owocną komunikację. Ostrzega również przed manipulacją, obnażając przed czytelnikiem jej mechanizmy. W *"Hakerze umysłów" popularyzuje wiedzę o technikach kontrolowania własnej podświadomości oraz ujawnia, w jaki sposób da się ukierunkować myśli innych tak, by zaczęli czuć i rozumować podobnie jak my. Obydwie książki ukazały się w Wydawnictwie Złote Myśli.
Data urodzenia | 10.05.1956 |
Data śmierci | 04.08.2013 |
Miejsce śmierci | Warszawa |
Bibliografia |
Podziel się opinią
Komentarze