D jak David Lurie
David Lurie to bohater, który przy pierwszym spotkaniu nie budzi żadnych emocji. Ten pozornie ułożony człowiek, wielbiciel poezji romantycznej, profesor literatury, jest w gruncie rzeczy znudzonym mężczyzną, przeżywającym kryzys wieku średniego.
Jego romans z młodziutką studentką i późniejsza konfrontacja z córką, która przeżyła tragedię, uzmysławiają nam, że Lurie pomimo swego oczytania, wiedzy i statusu społecznego nie umie rozmawiać i postępować z ludźmi. Jest człowiekiem, żyjącym w zupełnym oderwaniu od rzeczywistości, przekonanym o słuszności swoich racji.
David Lurie irytuje szowinistycznym podejściem do kobiet, ich instrumentalnym traktowaniem, jednak nie to najbardziej drażni czytelnika. Największą ułomnością tego bohatera jest jego gruboskórność, naiwna wiara we własną nieomylność i niemożność przyznania się do błędów, które przyczyniają się do naznaczenia tej postaci piętnem hańby.