Alain Robbe-Grillet
W Żaluzji (1957), powieści uważanej za szczytowe, najczystsze formalnie osiągnięcie gatunku, Robbe-Grillet nie zachowuje porządku przyczynowo-skutkowego, poszczególne opisy mieszają się ze sobą, powtarzają. Utwór składa się z fragmentów opowiadanych przez bezimiennego narratora, skrytego za żaluzją w domu na kolonialnej plantacji. Obserwuje rozwijający się romans żony plantatora (a może swojej) z sąsiadem. Tytuł powieści jest grą z czytelnikiem, ponieważ jalousie we francuskim ma dwa znaczenia: ‘żaluzja’ i ‘zazdrość’.